۱۳۹۹-۵-۹، ۱۱:۳۹ صبح
متن کامل سخنان حجتالاسلام قرائتی در تاریخ ۱۵ دیماه ۱۳۹۰
با موضوع «اصول کار فرهنگی در جامعه»
بسم الله الرحمن الرحیم
«الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی»
در خدمت برادرانی هستیم که مسؤولین کارهای فرهنگی و اجتماعی هستند در شهرداری. خوب یک شرح وظایفی را برای شما تعیین کردند که باید طبق آن عمل کنید. من نه شما را میشناسم و نه شرح وظایف شما را میدانم و نه میدانم شما به شرح وظیفه عمل میکنید یا نمیکنید. آنجا بازرس دارد، ناظر دارد، حساب و کتاب دارد خودتان در برنامههای خودتان هرچه وظیفهتان است انجام بدهید.
من به عنوان معلم قرآن میخواهم بگویم در کار فرهنگی چند تا اصل را رعایت کنید. توجه به چند اصل در کار فرهنگی و اجتماعی. یکی اینکه کارهایی باشد که ارزان باشد. حالا یک نمونه برای طراحیهای غلط بگویم.
۱- دوری از اسراف و هزینههای بیجا
یکبار یکی از مهرههای درشت شهرداری تهران آمد ستاد نماز گفت: آقا من میخواهم کار فرهنگی، اجتماعی کنم بودجهی سنگینی هم برایش در نظر گرفتیم. آمدم با شما مشورت کنم. گفت: میخواهیم در یکی از پارکهای بزرگ تهران مثل پارک لاله صد تا مجسمه درست کنیم با سنگ مرمر با یک پیشنماز که اینها دارند قنوت می خوانند. یک خرده میرویم عقب تر صد نفر در حال رکوع هستند. همه سنگ مرمری! دوباره صد تا سنگ تراش، صد تا سنگ مرمر درست کنند، یعنی صد تا مجسمه که در حال سجده هستند. تا حالا آدم دیدید از راه سنگ مرمر به سمت خدا برود؟ اصلاً پارک جای نماز نیست، پارک جای استراحت است. خسته شده میخواهد بنشیند یک خرده استراحت کند. خانهاش حیاط ندارد، پارک جای تفریح است. حالا برای اینکه یک کار فرهنگی هم بکنید یک نمازخانهای هم کنارش بسازید، اما نماز با سنگ مرمر چند صد میلیون این سنگ تراش میخواهد از تو بگیرد و این شیره را سر تو بمالد. هم غلط است و هم اگر این کار را کنید من در تلویزیون آبروی شما را میریزم. آخر یعنی چه؟ من نمیدانم چه کسی بود در شهرداری آمد و رفت!
گاهی یک آدمهایی میآیند به عنوان طراح، میدانید چقدر پول خرج میشود! این پولی که خرج مجسمه نماز بکنیم مسجد بسازیم خود مردم مسجد میروند. ما هنوز شهرکهایی داریم، نمازخانه ندارد. مسجد ندارد. مدرسههایی داریم، نمازخانه ندارد. تو با سنگ مرمر در پارک لاله… اصلاً آن کسی که پارک لاله میآید، به قصد نماز نمیآید. به قصد تخمه شکستن و بستنی خوردن میآید. آن وقتی به قصد بستنی میآید تو میخواهی نماز تبلیغ کنی، این ضد تبلیغ است.
داماد وقتی میآید، عروس وقتی میآید نزد داماد بنشیند به قصد این میآید که با هم خوش و بش کنند. یک داماد رفت کنار عروس نشست و گفت: عروس خانم، توحید یعنی چه؟ نبوت یعنی چه؟ عروس بلند شد رفت. گفت: نفهمیدم شب اول عروسیمان است یا شب اول قبرمان!(خنده حضار)
آن کسی که در پارک میآید او آمده استراحت کند. نمازهایی هم که ما گفتیم در پارک خوب است، به شرطی که هشت دقیقه باشد مزاحم تفریح مردم نشود. مردم آمدند تفریح کنند. یک نماز بخوانید که تفریحتان بینماز نشود که چون رفتید تفریح کنید نمازتان قضا شد. همانجا یک مسجدی، جایی باشد یک ده دقیقه کسی نماز بخواند. نه اینکه آنجا زیارت عاشورا و دیگ بار بگذارید و منبر و شله زرد و… حسینیه که نیست، پارک است. پارچه عمامه غیر از پارچه کت و شلواری است. ما گاهی قاطی میکنیم. یکی اینکه باید کارهای ارزان باشد نه سنگ مرمر، دوم باید ماندگار باشد.
زشت است شاه عباس روز قیامت یقهی شما را بگیرد. شاه عباس یقهی شما را در شهرداری میگیرد. میگوید: شما بودجه داشتید چهارصد سال بعد از من. بلوار هم داشتید، اتوبان هم داشتید، قطار هم داشتید. کار فرهنگی را من کردم، برای زوارهای امام حسین یک کاروانسرا ساختم. هنوز کاروانسرای شاه عباسی هست.
با موضوع «اصول کار فرهنگی در جامعه»
بسم الله الرحمن الرحیم
«الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی»
در خدمت برادرانی هستیم که مسؤولین کارهای فرهنگی و اجتماعی هستند در شهرداری. خوب یک شرح وظایفی را برای شما تعیین کردند که باید طبق آن عمل کنید. من نه شما را میشناسم و نه شرح وظایف شما را میدانم و نه میدانم شما به شرح وظیفه عمل میکنید یا نمیکنید. آنجا بازرس دارد، ناظر دارد، حساب و کتاب دارد خودتان در برنامههای خودتان هرچه وظیفهتان است انجام بدهید.
من به عنوان معلم قرآن میخواهم بگویم در کار فرهنگی چند تا اصل را رعایت کنید. توجه به چند اصل در کار فرهنگی و اجتماعی. یکی اینکه کارهایی باشد که ارزان باشد. حالا یک نمونه برای طراحیهای غلط بگویم.
۱- دوری از اسراف و هزینههای بیجا
یکبار یکی از مهرههای درشت شهرداری تهران آمد ستاد نماز گفت: آقا من میخواهم کار فرهنگی، اجتماعی کنم بودجهی سنگینی هم برایش در نظر گرفتیم. آمدم با شما مشورت کنم. گفت: میخواهیم در یکی از پارکهای بزرگ تهران مثل پارک لاله صد تا مجسمه درست کنیم با سنگ مرمر با یک پیشنماز که اینها دارند قنوت می خوانند. یک خرده میرویم عقب تر صد نفر در حال رکوع هستند. همه سنگ مرمری! دوباره صد تا سنگ تراش، صد تا سنگ مرمر درست کنند، یعنی صد تا مجسمه که در حال سجده هستند. تا حالا آدم دیدید از راه سنگ مرمر به سمت خدا برود؟ اصلاً پارک جای نماز نیست، پارک جای استراحت است. خسته شده میخواهد بنشیند یک خرده استراحت کند. خانهاش حیاط ندارد، پارک جای تفریح است. حالا برای اینکه یک کار فرهنگی هم بکنید یک نمازخانهای هم کنارش بسازید، اما نماز با سنگ مرمر چند صد میلیون این سنگ تراش میخواهد از تو بگیرد و این شیره را سر تو بمالد. هم غلط است و هم اگر این کار را کنید من در تلویزیون آبروی شما را میریزم. آخر یعنی چه؟ من نمیدانم چه کسی بود در شهرداری آمد و رفت!
گاهی یک آدمهایی میآیند به عنوان طراح، میدانید چقدر پول خرج میشود! این پولی که خرج مجسمه نماز بکنیم مسجد بسازیم خود مردم مسجد میروند. ما هنوز شهرکهایی داریم، نمازخانه ندارد. مسجد ندارد. مدرسههایی داریم، نمازخانه ندارد. تو با سنگ مرمر در پارک لاله… اصلاً آن کسی که پارک لاله میآید، به قصد نماز نمیآید. به قصد تخمه شکستن و بستنی خوردن میآید. آن وقتی به قصد بستنی میآید تو میخواهی نماز تبلیغ کنی، این ضد تبلیغ است.
داماد وقتی میآید، عروس وقتی میآید نزد داماد بنشیند به قصد این میآید که با هم خوش و بش کنند. یک داماد رفت کنار عروس نشست و گفت: عروس خانم، توحید یعنی چه؟ نبوت یعنی چه؟ عروس بلند شد رفت. گفت: نفهمیدم شب اول عروسیمان است یا شب اول قبرمان!(خنده حضار)
آن کسی که در پارک میآید او آمده استراحت کند. نمازهایی هم که ما گفتیم در پارک خوب است، به شرطی که هشت دقیقه باشد مزاحم تفریح مردم نشود. مردم آمدند تفریح کنند. یک نماز بخوانید که تفریحتان بینماز نشود که چون رفتید تفریح کنید نمازتان قضا شد. همانجا یک مسجدی، جایی باشد یک ده دقیقه کسی نماز بخواند. نه اینکه آنجا زیارت عاشورا و دیگ بار بگذارید و منبر و شله زرد و… حسینیه که نیست، پارک است. پارچه عمامه غیر از پارچه کت و شلواری است. ما گاهی قاطی میکنیم. یکی اینکه باید کارهای ارزان باشد نه سنگ مرمر، دوم باید ماندگار باشد.
زشت است شاه عباس روز قیامت یقهی شما را بگیرد. شاه عباس یقهی شما را در شهرداری میگیرد. میگوید: شما بودجه داشتید چهارصد سال بعد از من. بلوار هم داشتید، اتوبان هم داشتید، قطار هم داشتید. کار فرهنگی را من کردم، برای زوارهای امام حسین یک کاروانسرا ساختم. هنوز کاروانسرای شاه عباسی هست.