مشاوره خانواده رایگان عطاملک

نسخه‌ی کامل: +100 متن کوتاه عاشقانه
شما در حال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب بندی مناسب.
_____________________
بوسه را گذاشته‌ اند
برای همین جور موقع‌ ها دگر عزیزِ جانم
همین جور موقع‌ هایی که
دوستت دارم جوابگوی
حسی نیست که من به تو دارم
_____________________
یک چیزی باید باشد
که در هجوم شب دلت را قرص کند
یک چیزی مثل آرامش نگاهش
مثل امنیت شانه‌ هایش
مثل گرمای نفس‌ هایش
مثل بودنش
_____________________
نگاه کن
غروب که می‌ شود
خاطرات نبض مرا می‌ گیرند
تو زنده می‌ شوی
و من می‌ میرم
ای زیباترین حس دنیا
حالا که دوری
خیال و شب و تنهایی و باران
کدام یک مال من است ؟!
_____________________
اما، براى آن کسى ‌که
عاشقانه دوستش داشت
بهشت، همانجا بود
که کنار هم بودند
_____________________
باران ببارد، عشق هم باشد
یک یار شیرین در بَرَت باشد
اصلاً چه بهتر زیر این باران
وقتی که عشقت، همسرت باشد
تو باشی و یک هوای بارانی
چتر نیازی نیست
بگذار باران، عطر بودنت را
در هوا پخش کند
_____________________
چشم های سیاه تو
خاورمیانه‌ ی دوم است
یک دنیا برای تصرفش
نقشه می‌ کشند!
_____________________
از دوست‌داشتن که می‌ نویسم
دست‌ هایم می‌ لرزد
انگار تو زیر پوستم
تکثیر می‌ شوی
_____________________
گوشه‌ قلب تمام آدم‌ ها
یک صندلی خالی‌ ست!
و باد همیشه از همان سمت
آدم ها را می‌ برد سمتی که
کسی باید باشد و نیست
_____________________
به خدا كه تو حال خوب منى
و حالى بهتر از كنار تو بودن
سراغ ندارم
_____________________
می‌ شود با یکی چای بخوری
با یکی سفر بروی
با یکی عکس بگیری
راه بروی …
اما فقط یکی‌ ست
که برایش چای می‌ ریزی
با او حرف می‌ زنی
راه می‌ روی
و دوستش می‌ داری
_____________________
در دهانت دوستت دارم های زیادی
پنهان کرده‌ ای
که جز به بوسه کشف نخواهند شد!
می‌ بوسمت تا هر دو عاشق شویم
تو از بوسه‌ های من
من از شنیدن عاشقانه‌ های تو
_____________________
تو كه باشى
دوستت دارم قشنگ‌ ترين
تكرار مكررات عالم است
تنها تكرار من دوستت دارم
اجازه بده پنج دقیقه
فقط پنج دقیقه
سرم را روی شانه‌ ات بگذارم
چشم ها را ببندم
و زمین از نو آرام شود
_____________________
به شنبه‌ های من رنگ آمدن بزن
هیچ شنبه‌ ای
بدون رنگ حضورت  بخیر نیست
_____________________
امشب یک فانوس بیشتر در انتظارت می‌ ایستم
امشب طوری عاشقانه در انتظارت می‌ ایستم
که آنگاه خورشید به خود بیاید
و ببیند که چگونه تمامم را
در کنار اسکله‌ تنهایی‌ ام
بی صدا فدایت کرده‌ ام
_____________________
دلم روشن است می‌ آیی
هوا دوباره خوب می‌ شود
دلم دوباره پر می‌ گیرد
دوباره هزار بار عاشقت می‌ شوم
تو یک بار می‌ گویی دوستت دارم
و من از شوق هزار بار می‌ میرم
دلم روشن است
دوباره عاشقم خواهی شد
_____________________
بالاﺧﺮﻩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺁﻣﺪ
ﺁﻥ ﺷﺐ ﻫﺎیی ﮐﻪ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ
ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺗﻮ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺑﻤﺎﻧﻢ
ﺳﺮﺕ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﺳﯿﻨﻪ ﺍﻡ ﺑﮕﺬﺍﺭﻡ
ﻭ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭﺕ
چقدﺭ ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ﻫﺴﺘﻢ
_____________________
آلبومی دارم
پر از عکس‌ های تو
که فقط پنجشنبه‌ ها بازش می‌ کنم
و می‌ نشینم به تماشایت
قهوه‌ ای را تلخ می‌ نوشم
و با شیرینی نگاهت خودم را
به جمعه‌ ای دیگر می‌ رسانم
تو تنها دلخوشی پنجشنبه‌ های منی
_____________________
محبوبم اشتباه نکن!
من سعی ندارم دنیا را زیبا ببینم
دنیا برای من زیباست، چرا که من
در همین جهان به تو رسیدم
و عشق را آموخته‌ ام
_____________________
خنده‌ هایت
میدان مینی‌ ست
که انگشت شمارند
آدم‌ هایی که از آن
جان سالم به در برده‌ اند!
دستت را به من بده
هر چه می‌خواهى خدايى كن
من بنده نفس‌ هاى توام
كه نمی‌ دانم با اين همه
مجنونى چه كنم ؟!
_____________________
دیگر با صدای بلند نمی‌ خندم
با صدای بلند حرف نمی‌ زنم
دیگر گوش نمی‌ دهم
به صدای باد، دریا، پرنده، پاواروتی
پاورچین پاورچین می‌ آیم و می‌ روم
بی‌ سروصدا زندگی می‌ کنم
تو در من به خواب رفته‌ ای
_____________________
همیشه یک نفر هست
که زندگی را به دو قسمتِ
قبل و بعد از خودش تقسیم می‌ کند!
قبل از او منتظر آمدنش هستی
اما بعد از او منتظر هیچ‌ چیز نیستی
این منتظر «هیج چیز»ها
از همه چیز کشنده‌ ترست
_____________________
آکنده از توام
و چه خوب است
حال این روزهای من
و چه خوب‌ تر
که این حال استمراری بماند
_____________________
سنی ندارد عاشقی کردن
فرقی ندارد، کودکی، پیری
هروقت زانو را بغل کردی
یعنی تو هم با عشق درگیری
_____________________
از تو که می‌ نویسم
بعد از صدها کلمه
نوبت به نام تو می‌ رسد
سکوت می‌ کنم و این شعر
تا ابد باز می‌ ماند …
_____________________
تو نیستی و خیابان
بدون تو سرد است
و کافه‌ ها که ندارند میز یک نفره …
_____________________
مگر می‌‌ شود تو دوست داشتن بلد باشی‌
و من تنها سفر کنم
تنها عکس بگیرم
تنها قدم بزنم
حتی تنها با خودم حرف بزنم
و من چقدر دلم می‌‌ خواهد
یک نفر همیشه
دلش برایم تنگ شود …
_____________________
اصفهان با آن همه وسعت
شده نصف جهان
یک وجب قد داری‌ و
کل جهانم گشته‌ ای …
_____________________
دوباره زنده كن
اين خسته‌ خزان زده را
حلول كن به تنم
جان ببخش و جانان باش
دوستم‌ داشته‌ باش‌
از رفتن‌ بمان‌
دستت‌ را به‌ من‌ بده‌
که‌ در امتدادِ دستانت‌
بندری‌ ست‌ برای‌ آرامش‌
_____________________
با هر طلوع همراه می‌ شوم
با قاصدک و باد
برای رساندن این پیغام به تو
صبح بخیر
ای دلیل خوب آغاز هر روز من
_____________________
هرچه بیشتر فکر می‌کنم
کمتر به یاد می‌ آورم خودم را
پیش از عاشقت بودن!
الان دقیقا کیستم؟
ته‌ مانده‌ای از خودم
یا تمام تو ؟!
_____________________
به ناچار عاشقت شدم
نه برای آنکه زیباترینی، نه
برای آنکه عمیق‌ ترینی
_____________________
تو به روی من نمی‌آوری
که دوستم داری
من به روی تو نمی آورم
که دلتنگم …
_____________________
تو را دوست داشتم
چون به تو مبتلا بودم
تو را دوست دارم
چون به تو مبتلا هستم
تو را دوست خواهم داشت
چون به تو مبتلا خواهم بود
مثل صبح، مثل عصر، مثل شب
یک تکرار بی‌ اتمام …
_____________________
می‌نویسم برایت دوستت دارم
نمی‌ دانم …
شاید نخوانی
شاید هم بخوانی
و بی‌ اهمیت از آن گذر کنی
اما من همین که
دوست داشتنت را تکرار می‌ کنم
برایم به معنای زندگی‌ ست
_____________________
در تمام بن بست‌ های زندگی‌ ام
آغوش تو می‌ شود همان آسمان
که راهش باز است و بعد از آن
بن بست بی‌ معنی‌ ترین واژه می‌ شود

تا به حال صدایی بلندتر
از صدای چشم‌ها شنیده‌ ای؟
تا به حال کسی
همزمان از دو پنجره
فریاد زده دوستت دارم ؟
_____________________
دست‌ های تو کلید صبح است
که سوی مشرق می‌ چرخد
و سپیدی را از پسِ نرده‌ی سایه روشن
به سوی پنجره‌ها می‌ خواند
_____________________
سخن گفتن را
باید به دست‌ ها سپرد
لب‌ ها رسالت‌ شان بوسیدن است
_____________________
دلگیر است شب‌ های ابری
وقتی تمام آسمان را می‌ گردم
و مهتابِ چشم‌ هایت
لابه‌لای ستاره‌ هایش نیست
_____________________
نمی‌ دانم چرا
وقتی به آغوش می‌ گیرمت
دیگر به هیچ چیز فکر نمی‌ کنم
شاید آغوش تو
بُن بستِ تمام افکارم است
_____________________
خوشبختی
همین عطر محو
و مختصر تفاهم است
که در سرای تو پیچیده است
_____________________
دوست داشتن خوب است
اما از نزدیک
مثل یک بوسه
مثل یک آغوش
مثل یک
راستی! چه خبر؟!
_____________________
خیال می‌ کنم شهرهای دنیا
نقطه‌ هایی خیالی‌ اند
روی نقشه‌ جغرافیا
همه شهرها، جز یک شهر
شهری که عاشقت شدم آنجا
شهری که خانه‌ من شد بعد از تو
بيا اى روشن
اى روشن‌تر از لبخند
شبم را روز كن
در زير سرپوش سياهى‌ ها
دلم تنگ است
_____________________
و عشق، تنها عشق
مرا به وسعت اندوه زندگی‌ ها برد
مرا رساند به امكان یک پرنده شدن
_____________________
چه زیباست اندیشیدن به تو
در میان اخبار مرگ و پیروزی
چه زیباست اندیشیدن به تو
_____________________
سرد شده‌ ای
درست مثل این چای
اما نمی‌ دانم چرا
از دهان نمی‌ افتی
_____________________
دستانم را بگیر و ببر
جایی دور از این آدم‌ ها
دور از این هیاهو
جدا از این همه جدایی‌ ها
ببر به کورترین نقطه جهان
جایی که با آرامش
بوسه بر پیشانی‌ ات بنشانم
_____________________
تکرار می شود
هر شب راس ساعت دلتنگی
تا سحر کلنجار رفتن
برای ساعتی خواب
اما خیالت مگر می‌ گذارد
_____________________
ساعت همیشه
به وقت تنهایی کند نمی‌ گذرد
گاهی به وقت انتظار
جان به لب می‌ رسد
_____________________
دلتنگم و بعد از تو وجودم سرِپا نیست
یک دم غم دوری تو از من که جدا نیست
من با دل و جان پیرو آیین وفایم
چیزی که از آن ذره‌ ای در ذات شما نیست
رج به رج
می‌ بافم خیالت را
می‌ شود بیایی
این دوست داشتن را
دورِ گردنت بیندازم؟
_____________________
تو آن آزار شیرینی
که دلخواه است تکرارت
و من هر بار، از هر بار
بیشتر دوستت دارم
_____________________
و عشق تو مثل گل یاسِ
حیاطمان می‌ ماند
که هر صبح
از عطر آن مست می‌ شوم
چشم هایم را می بندم
نفس می‌ کشم تو را
بویت هوای ریه‌ هایم را تازه می‌ کند
و من پُر می‌ شوم
از عطر دوست داشتنت
_____________________
حیف از امروز که بی‌ عشق
شب آمد ای عشق
کاش خورشیدِ تو آغاز کند
فردا را …
_____________________
چرا نگفتم
به بودنش تکیه کرده‌ ام
به اینکه اگر برود
زمین لرزه از شانه‌ های من
شروع می شود …
_____________________
گاهی باید چترت را ببندی
بگذاری باران آتشی را که
در قلبت روشن است
نم نم خاموش کند
_____________________
من كه هرشب با خيالت
گرمِ صحبت می‌ شوم
هر كجا هستى بخواب
آرامِ جانم «شب بخير»
_____________________
با پای دل قدم زدن آن هم در کنار تو
باشد که خستگی بشود شرمسار تو
در دفتر همیشگی من ثبت می‌ شود
این لحظه‌ ها عزیزترین یادگار تو
انگشت‌ هایم تحمل دستم را ندارند
از وقتی که دست‌های تو را دیده‌ اند
می‌ خواهند بگریزند به درون شعری
و کاری کنند
_____________________
آن روز كه چشمانِ تو
در من نگريست
می‌ بايد مُرد
و باز می‌ بايد زيست
_____________________
تنهایی من
شکل فنجان چایی‌ ام شده است
کوچک، غمگین، کم رنگ
اما همیشه داغ
اما همیشه تازه
_____________________
آغوشت برای من
حکمِ خانه را برای مادربزرگ دارد
که هر بار بعد هر مهمانی می‌ گوید:
هیچ کجا خانه‌ی آدم نمی‌ شود!
_____________________
نسیم خنکی
که موهایت را تکان می‌ دهد
صدای من است …
بارها از تو می‌ گذرد
و تو او را نخواهی شناخت
_____________________
تو که نمی‌ دانی
هر آدمی دلتنگی‌ های
مخصوص خودش را دارد
و تو پنهانی‌ ترین دلتنگی منی …
_____________________
منِ سرمازده را
گرم در آغوش بگیر
به هوای بغلت بود
که سرما خوردم
_____________________
از بی‌کسیِ این شنبه‌ ها
تا سکوت جمعه‌ ها
آنچه گسترده است
دوست داشتنِ توست
در این هوا فقط
یک وعده آغوشِ تو می‌ چسبد
لب‌ سوز و لب‌ دوز
چای را بعدا هم می‌ شود خورد
_____________________
شده باران بزند
خاطره‌ ای درد شود ؟
بی تو هر شب منم و
صد شب بارانی و درد …
_____________________
به تمام آنها، به همه‌ شان
که معجزه‌ای دارند بگو
معجزه یعنی امروز هم من
بدون او زنده ماندم
_____________________
مرا جوری در آغوش بگیر
که انگار فردا می‌ میرم
و فردا چطور!؟
جوری در آغوشم بگیر
که انگار از مرگ بازگشته‌ ام
بیا دلتنگی‌ هایمان را
تقصیر پاییز و زمستان نیندازیم
چه فرقی می‌کند بهار باشد یا پاییز
زمستان باشد یا تابستان ؟
تو که نباشی همه‌ی فصل‌ ها
برایم یک اسم دارند: «فصل دلتنگی»
_____________________
دلم بی قرار است
به آسمان می‌ نگرم
شب چادرش را پهن کرده است
ماه در آن سیاهی می‌ تابد
ستاره‌ ها جشن نور راه انداخته‌ اند
آرام می‌ شوم
بی شک می‌ دانم
تو زیر این چادر شب  به آسمان می‌ نگری
_____________________
عاشق که باشی شعر شور دیگری دارد
لیلی و مجنون قصه‌ی شیرین‌ تری دارد
دیوان حافظ را شبی صد دفعه می‌ بوسی
هر دفعه از آن دفعه فالِ بهتری دارد
_____________________
هر چیزی که به تو ربطی داشته باشد
دوست داشتنی ست
از دلتنگی‌ ام بگیر
تا جای خالی‌ ات …
_____________________
و من یقین دارم
زیباترین اتفاق برای من
دوست داشتن تو بود!