مشاوره خانواده رایگان عطاملک

نسخه‌ی کامل: در چه سنی ازدواج کنم؟
شما در حال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب بندی مناسب.
محمد: سلام علیکم خواستم ببینم به نظر شما طلبه پاسخگو بهترين سن براي ازدواج چند سالگي است ؟ البته به نظر خودم 27 سالگي بهترين سن است ولي مي خواهم نظر شما را بدانم.
با سلام و عرض ادب و آرزوی توفیقات الهی برای شما دوست عزیز
عرض کنم خدمت شما که بنده نمي دانم علت اين كه سن 27 را انتخاب كرديد ، چيست ؟ اما روان شناسان و ديگر كارشناسان در مورد اين مسئله غالبا سن خاصي را براي همه افراد معين نمي كنند و در عين سن تقريبي ، مثلا بين 24- 28 براي پسران تعيين مي كنند .
بنابراين در پاسخ سوال مي گوييم:
وقتى سخن از سن ازدواج مى ‏شود دو نكته را بايد مد نظر داشت كه:
 1- ازدواج يك زمان صد در صد معين شده و ثابت براى همه انسان‏ها ندارد.
 2- سن ازدواج همان گونه كه بر اساس نيازهاي فردي تعيين مي شود ، از نيازهاى اجتماعى و نوعى نيز متأثر مى‏گردد.
از نظر احكام دیني نيز اگر شخصى به واسطه ازدواج نكردن به گناه آلوده مى ‏شود، بايد به منظور حفظ  پاكى و عفت كه تنها نشان كرامت انسانى است ازدواج كند، لذا سن خاص ندارد و هيچ چيزى مانند تحصيل، بيكارى و... نمى ‏تواند  مانع آن شود چون هزينه ‏اى كه در برابر آن پرداخت مى ‏شود يعنى پاكى بسيار گران است. حال چنانچه شخصى به اين علت در صدد  ازدواج برنيامد و بدون ازدواج به گناه آلوده نمى ‏شود در اين صورت بايد به سراغ عوامل ديگر رفت مانند اين كه:
  الف) بقاء نسل و پرورش نسل آدمى را به سوى ازدواج دعوت مى ‏كند. در اين صورت بايد توجه نمود كه در چه سنى آدمى  مى ‏تواند بهتر نسل را پرورش دهد و به توليد مثل ايده‏ آل اقدام كند. طبق اين معيار بهترين سن ازدواج براى دختر 18 تا 24 و براى  پسر سن 24 تا 28 است كه نسل قديم و جديد مى‏توانند به يك درك صحيح برسند و در خدمت كردن به يكديگر موفق‏تر هستند.
البته اين سن مي تواند در برخي مناطق و فرهنگ ها ، مانند شهرهاي دور از مركز يا روستاها ، كمتر نيز باشد.
  ب ) تأمين نيازهاى روحى و روانى فردى و خانوادگى به گونه ‏اى كه آدمى بدون ازدواج دچار تلاطم روحى شده و يا خانواده او در  معرض آسيب اجتماعى قرار مى ‏گيرند و ازدواج راه علاج آن است. در اين صورت مقطع سنى خاصى معين نمى ‏شود و هر شخصى به حسب مورد خود تصميم مى‏گيرد.
  حال خود مطابق سه معيار ارائه شده، وضعيت خود را محك زده و در همان سنى كه وضعيت فردى و اجتماعى و خانوادگى  شما اقتضا مى‏ كند اقدام به ازدواج كنيد و از حرف و سخن ديگران متأثر نشويد و يا به واسطه موانع اقتصادى، تشريفات اجتماعى و  عرفى خواست شخصى خود را سركوب نكنيد كه سخت آسيب ‏پذير خواهيد شد، همان گونه كه تأخير در آشاميدن آب و تغذيه،  سلامت آدمى را تهديد مى‏كند.