مشاوره خانواده رایگان عطاملک

نسخه‌ی کامل: کاندوم و قرص تاخیری در ماشین همسرم بود
شما در حال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب بندی مناسب.
من ۳۹همسرم۴۰سالشه ۲۰ساله ازدواج کردیم.سه فرزند داریم.
چندتا مشکل داشتم ۱- همسرم خیلی زود عصبانی میشه و بهترین وسیله تربیتی خودشو کتک و فحش میدونه، در برابر عصبانیتش سکوت می کنم تا عصبانیتش خاموش شه.هیچوقت بی احترامی بهش نکردم.پسرامو خیلی کتک زده ۲-با من و بچها تو خونه خیلی کم حرف می زنه منم حرف بزنم کوتاه جواب میده اصلا از کارهاش و تصمیماتش با من حرف نمی زنه باید از زبون بقیه بشنوم نگران پسر بزرگم هستم نه باهاش گرم می گیره نه شوخی نه تفریحی. اونم برای خودش سرکار میره و با دوستاش میگرده ۳-یه دوست مجرد داره که رفتو اومد خونوادگی باهاش داریم، تفریحاتش و حرفاش بگو بخندش با اونه. تازگی که باهاش رفت بیرون از تو ماشینش یه بار قرص تاخیری و یه بارم کاندوم پیدا کردم.حالا موندم اصلا به روش بیارم؟؟چی بگم که روش باز نشه؟؟؟؟
اینم بگم تو سکس براش کم نمی زارم. گاهی تو حرفاش می گفت من هرکاری بدونم درسته بنظرم انجام می دم و تنوع هم خوبه تو زندگی. وضع مالیش خوبه ولی برای من خساست می کنه. از وقتی اینا رو دیدم قلبم به درد اومده حالم بده ولی وقتی می بینمش با روی باز استقبال کردم و هر وقت سکس خواسته کوتاهی نکردم ولی وقتی تنها میشم فکر و خیال دیوونم میکنه تورو خدا کمکم کنید راه درستو نشونم بدید.
با سلام و احترام خدمت شما دوست عزیز
همسر شما روش برخورد مالکانه و مستبدانه همراه با خشم و عصبانیت در قبال شما و فرزندانتان اختیار کرده است که برخورد شما و سکوت منفعلانه شما ناخودآگاه بدون اینکه شما قصد این کار را داشته باشید باعث تقویت این نوع رفتار در ایشان شده است و باعث شده که ایشان این رفتار خود را با قوت بیشتری ادامه بدهند و حتی بابت کارهایشان به شما هیچ گونه توضیحی ندهند.
بنابراین اولین گام برخورد با ایشان ، برخورد جراتمندانه و با جسارت در عین احترام و محبت می باشد. تا ایشان متوجه بشوند که شما هم می توانید از ایشان خواسته و تقاضا داشته باشید و یا شما هم می توانید بعضی مواقع به صورت منطقی به ایشان نه بگویید. برخورد تازه شما با ایشان ممکن است در ابتدا باعث خشم و عصبانیت بیشتر در ایشان بشود اما بی تفاوتی شما نسبت به این نوع رفتار و جسارت و شجاعت شما این پیغام را به همسرتون می دهد که دیگر نمی تواند با زورگویی و تحکم حرفهایش را پیش ببرد و باعث تعدیل رفتار ایشان می شود. البته در قبال رفتارهای مثبت ایشان حتما توجه بکنید و  محبت خودتون رو به ایشان نشان بدهید و سعی کنید که با ایشان گفتگو بکنید و مسایلی رو که آزارتون می دهد را با ایشان مطرح بکنید . شما راهی رو بیست سال رفته اید و به نتیجه و مقصدی رسیده اید که هم اکنون در آن وجود دارید. اگر می خواهید به نتیجه و مقصد جدیدی برسید بایستی راهی جدید رو طی کنید و شجاعت و جسارت رو جایگزین ترس و انفعال بکنید. در مورد رفتار با فرزندان نیز درسته که رابطه دوستانه با پدر بسیار مهم و تاثیرگذار در زندگی آنها می باشد اما خود شما هم می توانید تا حدودی نقش کم رنگ پدر را جبران بکنید و رابطه ای دوستانه و محبت آمیز با فرزندان بزرگترتان داشته باشید تا ارتباط آنها با خانه  قطع نشود و ادامه داشته باشد. خوشبخت و سرفراز باشید.
سلام به شما دوست گرامی،
۱ – همسر شما مهارت کنترل خشم و باید با کمک یک مشاور بیاموزند و در مورد آسیب های تنبیه بدنی هم لازمه که ذهنشون روشن بشه اگر ایشون بدونن که چه اثرات پایدار مخربی خشونت و تنبیه بدنی روی افراد داره به احتمال زیاد دلشون نمیخواد که به بچه ها چنین آسیبی وارد کنن.از طرفی نمیشه صبر کرد تا ایشون تصمیم بگیرن که دست از تنبیه بدنی بردارن و با بچه ها ارتباط برقرار کنن بنابراین شما تمام تدابیر لازم رو برای اینکه فرزندانتون رو از آسیب محافظت کنید در نطر بگیرید و سعی کنید بین همسرتون و فرزندانتون تسهیلگر باشید یعنی اگر مشکلی پیش اومد یا خطایی سر زد حتما مداخله کنید و از پدر فرصت بگیرید و بچه ها رو دور کنید و بعد با اونها صحبت کنید.
۲ – اینکه همسرتون چندان ارتباط برقرار نمیکنه و کم اهمیت میده به گفت و گو کردن باید باعث بشه که شما رو به سمت راه هایی هدایت کنه که رغبت به گفت و گو رو در خانواده ایجاد کنید.خودتون پیش قدم بشید و جویای اوضاع و احوال بشید و از خودتون و تصمیماتتون صحبت کنید تا ایشون هم متوجه بشن که شما دارید مشورت می کنید و اطلاع میدید و در کنارش کم کم خواسته خودتون و مطرح کنید مثلا اینکه خیلی حس خوبی پیدا می کنم وقتایی که میخوای یه کاری انجام بدی با من حرف میزنی.
اگر خودتون بتونید فضای معاشرت و صمیمیت باهمسر ایجاد کنید بچه ها هم بیشتر راغب میشن.
۳ -اول از همه این و بدونید که دوست مجرد یا خانم های دیگه عامل خیانت کردن نیستند بنابراین حتما مشکلی در ارتباط همسر شما یا افکارش یا تعهدش وجود داره که ریسک این خطا رو بالا میبره.دوم اینکه رابطه فقط رضایت جنسی نیست حتی وقتی در قالب ارتباط جنسی خیانت اتفاق بیافته.به نظر میرسه که شما اول با یک مشاور مشورت کنید تا بررسی های لازم انجام بشه و بنا به نتیجه صحبت هاتون با مشاور و افکار و اهدافتون تصمیم بگیرید که مطرح کردن این موضوع به شما کمک خواهد کرد یا نه.
موفق باشید.