مشاوره خانواده رایگان عطاملک

نسخه‌ی کامل: همسرم یا فرزندم؟
شما در حال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب بندی مناسب.
 بسیاری از زوجین پس از به دنیا آمدن فرزندانشان عشق و علاقه قبلی را نسبت به همسر خود ندارند و خود را سر این دو راهی می‌بینند که کدام ارجحیت دارد،‌ همسر یا فرزند؟
برخی ممکن است که تمام توجه خود را معطوف به کودکان می‌نمایند و تمام عشق و علاقه خود را نثار او می‌نمایند و به زن یا شوهر خود بی‌توجهی می‌کنند.
اما چگونه این عشق و علاقه باید میان کودک و همسر تقسیم شود و کدام‌یک را باید بیشتر دوست داشت و در اولویت قرارداد؟
در این نوشتار سعی بر این است به این پرسش پاسخ درستی ارائه شود و نحوه روابط با فرزند و همسر به‌درستی بیان گردد.
وظایف هر فرد نسبت به همسر و فرزندان
هر زن و مردی در زندگی دارای وظایفی نسبت به فرزند و همسر خود هستند.
گاهی این وظایف نسبت به یکی از آن‌ها طوری صورت می‌گیرد که از طرف دیگر غافل می‌شویم ما باید در روابط خانوادگی خود به هر فرد جایگاه خاص خود را بدهیم و از رسیدگی به وظایف خود نسبت به هیچ‌کدام از افراد خانواده غافل نشویم. باید تلاش کنیم همسر یا فرزند را در ذهن و روان خود به همسر و فرزند تغییر دهیم.
باید به‌گونه‌ای درست محبت و علاقه خود را میان آن‌ها تقسیم کنیم.
بسیاری از زوجین پس از به دنیا آمدن فرزند کل محبت و علاقه خود را نثار او می‌کنند و وقتی برای گذراندن با زن یا شوهر خود نمی‌گذارند و گاهی در این میان پدر یا مادر به فرزندان خود حسادت می‌کنند.
این حسادت بیشتر از طرف مردان صورت می‌گیرد در صورت ایجاد این حس بهتر است پدر و مادر در مورد حس حسادت خود به‌صراحت صحبت کنند و باهم برای گذراندن اوقات برنامه‌ریزی کنند. سرد شدن رابطه زناشویی یکی از  شکایت‌هایی است که از شکایت‌هایی است که از زبان زوجین می‌شنویم.
یکی از راهکارهایی که مادران می‌توانند برای کم شدن حس حسادت همسر خود نسبت به فرزند انجام دهند این است که او را در امور مربوط به فرزند داری دخالت بدهند تا امکان برانگیخته شدن حس حسادت در او کمتر شود.
بنا بر تحقیقات انجام‌شده کودکانی که دارای والدینی هستند که به هم عشق و علاقه دارند و همدیگر را دوست دارند بیشتر احساس شادی و امنیت می‌کنند.
این کودکان به علت رشد در محیط امن و پرمحبت شیوه ارتباط برقرار کردن درست را فرامی‌گیرند و کمتر دچار آسیب‌های اجتماعی و مشکلات در روابط می‌شوند در مقابل اگر روابط زن و شوهر دارای تنش باشد و دائماً در حضور کودک خشونت و مشاجره صورت گیرد این روابط بر کودک نیز تأثیر منفی خواهد گذاشت و باعث احساس گناه در فرزند می‌شود.
در بسیاری از مشاجرات کودک خود را مقصر می‌داند و احساس گناه به او دست می‌دهد این‌گونه کودکان در روابط خود با دیگران و عملکرد درسی خود دچار اختلال خواهند شد.
عواقب توجه بیش‌ازحد به فرزندان
اگر زن یا مرد تمام توجه خود را به فرزند معطوف کند و روابط خانوادگی خود را مدیریت نکند و همچنین از توجه به همسر خود غافل شود علاوه بر تربیت نادرست فرزندان موجب افزایش طلاق در سنین بالا و پس از مستقل شدن بچه می‌شود چراکه تنها انگیزه‌این زوج برای در کنار هم زندگی کردن فرزندان بوده است.
پس‌از آن زوجین انگیزه‌ای برای ادامه زندگی و حفظ کانون خانواده نخواهند داشت بنابراین توجه بیش‌ازحد به فرزندان باعث برهم زدن تعادل میان روابط زن و شوهر می‌گردد .
فرزند شما طرز روابط صحیح را آموزش نخواهد دید و زودرنج و وابسته به بار می‌آید.
در هر خانواده‌ای هراندازه توجه و احترام به فرزند بیشتر باشد کودک نیز روابط صحیح و احترام را آموزش خواهد دید و به فردی بانشاط و شاد تبدیل خواهد شد البته از توجه به کودک و احترام به او نیز نباید غافل شد و به عبارتی میان آن‌ها باید حالت تعادل برقرار گردد.
چگونگی روابط با همسر و فرزند
اساس و بنیان خانواده را مرد و زن تشکیل می‌دهد و فرزندان بنیان بعدی خانواده هستند هرچند که با حضور آن‌ها زندگی شیرین و شاد خواهد شد اما مهم‌ترین قسمت خانواده همان زن و مرد هستند.
چراکه آغاز زندگی و خانواده با زن و مرد تشکیل می‌گردد و در پایان نیز کودکان مستقل شده و تنها زن و مرد باقی می‌مانند بنابراین باید روابط با همسر به‌گونه‌ای باشد که در پایان زندگی و پس از استقلال فرزندان نیز از کیفیت مطلوب خود برخوردار باشد و انگیزه لازم برای ادامه زندگی مشترک وجود داشته باشد.
کودکان از پدر و مادر یاد می‌گیرند و الگو می‌پذیرند بنابراین باید روابط میان زن و شوهر به‌گونه‌ای باشد که الگوی مناسب برای آینده فرزندان خود باشند.
البته کاملاً بدیهی است که فرزندان به توجه و مراقبت نیاز دارند و این توجه و مراقبت جزء وظایف حتمی شما می‌باشد .
باید این توجه لطمه‌ای به ازدواج شما وارد نکند و شما این وظایف همسری و فرزندی را به‌گونه‌ای مدیریت کنید که مراقب تک‌تک افراد خانواده باشید و به هیچ‌کدام صدمه عاطفی وارد نکنید.
مدیریت خانواده و حفظ تعادل در روابط
زن و مرد وظیفه‌دارند نیازهای عاطفی و جنسی همسر خود را برطرف نمایند و اگر این نیازها به علت حضور فرزند به تعویق بیفتد زندگی مشترک دچار اختلال خواهد شد و همسران نسبت به هم بی‌میل خواهند شد.
درنتیجه ممکن است سبب بروز طلاق و یا طلاق عاطفی گردد البته برقراری رابطه جنسی در حضور فرزند موجی انحرافات اخلاقی و بلوغ زودرس خواهد شد اما نباید به خاطر وجود فرزند این علاقه و روابط از بین برود بلکه باید مدیریت و برنامه‌ریزی درستی صورت گیرد.
فرزندان نیز نیاز به توجه و مراقبت ویژه دارند و شما باید زمان‌های خاصی را به هرکدام اختصاص دهید تا نه زندگی زناشویی شما دچار تنش و اختلاف شود و نه فرزندان شما با اضطراب‌های روحی و کمبود محبت بزرگ شوند.
چیزی که در این میان باید به آن توجه کرد این است که بنا بر تحقیقات اگر روابط همسری خود را به‌خوبی انجام دهید.
می‌توانید پدر و مادر خوبی هم باشید چراکه میزان رضایت فرزندان از پدر و مادر خود به میزان رضایت زن و مرد از همسر خود بستگی دارد، نداشتن دانش کافی برای مدیریت خانواده و عدم روابط متعادل باعث آسیب‌های عاطفی و روحی به اعضای خانواده خواهد شد.