مشاوره خانواده آنلاین رایگان عطاملک

پس از 11 سال زوجی صاحب فرزند پسری شدند. آن دو عاشق هم بودند و پسرشان را بسیار دوست داشتند. فرزندشان حدوداً دو ساله بود که روزی مرد بطری باز یک دارو را در وسط آشپزخانه مشاهده کرد و چون برای رسیدن به محل کار دیرش شده بود به همسرش گفت که درب بطری را ببندد و آن را در قفسه قرار دهد. مادر پر مشغله موضوع را به کل فراموش کرد.
پسر بچه کوچک بطری را دید و رنگ آن توجهش را جلب کرد به سمتش رفت و همه آن را خورد. او دچار مسمومیت شدید شد و به زمین افتاد. مادرش سریع او را به بیمارستان رساند ولی شدت مسمومیت به حدی بود که آن کودک جان سپرد. مادر بهت زده شد و بسیار از اینکه با شوهرش مواجه شود وحشت داشت.
وقتی شوهر پریشان حال به بیمارستان آمد و دید که فرزندش از دنیا رفته رو به همسرش کرد و فقط سه کلمه بزبان آورد.
فکر می کنید آن سه کلمه چه بودند؟
شوهر فقط گفت : عزیزم دوستت دارم
عکس العمل کاملاً غیر منتظره شوهر یک رفتار فراکُنشی بود. کودک مرده بود و برگشتنش به زندگی محال. هیچ نکته ای برای خطا کار دانستن مادر وجود نداشت. بعلاوه اگر او وقت می گذاشت و خودش بطری را سرجایش قرار می داد، آن اتفاق نمی افتاد. هیچ دلیلی برای مقصر دانستن وجود ندارد. مادر نیز تنها فرزندش را از دست داده و تنها چیزی که در آن لحظه نیاز داشت دلداری و همدردی از طرف شوهرش بود. آن همان چیزی بود که شوهرش به وی داد.


گاهی اوقات ما وقتمان را برای یافتن مقصر و مسئول یک رخداد صرف می کنیم، چه در روابط، چه محل کار یا افرادی که می شناسیم و فراموش می کنیم کمی ملایمت و تعادل برای حمایت از روابط انسانی باید داشته باشیم. در نهایت، آیا نباید بخشیدن کسی که دوستش داریم آسان ترین کار ممکن در دنیا باشد؟ داشته هایتان را گرامی بدارید. غم ها، دردها و رنجهایتان را با نبخشیدن دوچندان نکنید.
اگر هرکسی می توانست با این نوع طرز فکر به زندگی بنگرد، مشکلات بسیار کمتری در دنیا وجود می داشت.
حسادت ها، رشک ها و بی میلی ها برای بخشیدن دیگران، و همچنین خودخواهی و ترس را از خود دور کنید و خواهید دید که مشکلات آنچنان هم که شما می پندارید حاد نیستند.

من هم یک ماجرای واقعی مشابه همین شنیدم

یک زوج که بعد از مدتها صاحب یک پسر شده بودند به شکرانه بچه دار شدن 3 نفری عازم سفر حج شدند، یکروز که والدین کودک 7 ساله برای نماز صبح به مسجد رفته بودند کودک از طبقه بالای هتل به پایین میفته

حالا شما قضاوت کنید. این ماجرا غیر از حکمت چی میشه گفت ؟

خیلی جالبه ک انسان هیچ وقت نمیدونه صلاح و مصلحت خدا چیه !

ی مثالی هم هست ک می گویند :
خداوند خوبی ها را همراه با مشکلات واسه ی انسان کادو می کنه و ب او میده .

ولی خداییش خیلی سوزناک بود

خدایی کدوم مرد با مواجه شدن با این مسیله این حرفو میزنه؟؟؟؟؟ محاله

محال نیست , پیدا میشه همچین مردی که همه چیز را به خاطره عشقش دوست داشته باشه .

ولی جدا هیچ مردی اینجوری نیست با دایانا جان موافقم

به نظر من چرا همچین ادمی هم هست که همه چیزها زا به خاطره عشقش دوست داشته باشه .

مرد باید در سلامت کامل روانی قرار داشته باشه تا بتونه همچین جمله ای رو به زبون بیاره اما آیا واقعا مردها سلامت روانی کامل دارن؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟