مشاوره خانواده آنلاین رایگان عطاملک

آن شب که میان قدسیان همهمه بود

زیر لبشان هزار و یک زمزمه بود

آن را که به دوش، عرشیان می بردند

تابوت بلند حضرت فاطمه بود

امشب،دل سنگ کوچه ها می گرید/یک شهر خموش و بی صدا می گرید/

تشییع جنازه غریب زهراست/تابوت به حال مرتضی می گرید

السلام علی فاطمه و ابیها و بعلها و بنیها و سر مستودع فیها

استجب دعواتنا یا الله

آتش زدن به خانه مولا بهانه بود

مقصود خصم، کشتن بانوی خانه بود

با آن همه سفارش پیغمبر خدا

پاداش دوستی علی، تازیانه بود

آن شب قویترین سند غربت علی

تشییع مخفیانه و دفن شبانه بود

گل بوته باغ مصطفي زهرا بود

آلاله داغ مرتضي زهرا بود

خورشيد بلند در شبستان وجود

سرچشمه رحمت خدا زهرا بود

امیر المومنین بعد از رسول الله مولا امام علی بن ابیطالب (علیه السلام) :

إِنَّ فَاطِمَةَ لَم تَزَل مَظلُومَةً مِن حَقِّها مَمنُوعَةً وَ عَن مِیرَاثِهَا مَدفُوعَةً.

فاطمه همواره مظلوم و از حق و میراث خود محروم بود.

Fatimah (p.b.u.h.) was always under the oppression and deprived of her right and inheritance.

الامالی طوسی، ص 155

kazem