۱۳۹۲-۸-۱۰، ۱۰:۱۸ صبح
دیگر برای از تو سرودن، ای نازنین! بهانه ندارم
خشکیده برگ فصل بهارم، احساس عاشقانه ندارم
در دل هوای شهر نمانده، احساس مِهر و قَهر نمانده
ذوقی برای شعر و ترانه، شوقی برای خانه ندارم
چون آهوان خسته و حیران، مقهور کوه و دشت و بیابان
سرشار غصه های غروبم، آغوش و آشیانه ندارم
گمگشته در حوالی خویشم، بی تو اسیر این دل ریشم
لبریز آتش است وجودم، اما یکی زبانه ندارم
خشکیده برگ فصل بهارم، احساس عاشقانه ندارم
در دل هوای شهر نمانده، احساس مِهر و قَهر نمانده
ذوقی برای شعر و ترانه، شوقی برای خانه ندارم
چون آهوان خسته و حیران، مقهور کوه و دشت و بیابان
سرشار غصه های غروبم، آغوش و آشیانه ندارم
گمگشته در حوالی خویشم، بی تو اسیر این دل ریشم
لبریز آتش است وجودم، اما یکی زبانه ندارم