مشاوره خانواده رایگان عطاملک

نسخه‌ی کامل: حاج‌ آقا چند می‌گیری سخنرانی کنی؟!
شما در حال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب بندی مناسب.
دعوت از روحانیون شناخته ‌شده برای حضور در مراسم و همایش‌های گوناگون در کشور، تقریبا به یک شغل تبدیل شده و مانند حضور ستاره‌ها در برنامه‌ها، قلق‌های ویژه خودش را دارد.

خبرنگار «تابناک» در گفت‌وگو با چند تن از مسئولان هماهنگی همایش‌های بزرگ دانشجویی و ملی در استان‌ها کشور، اطلاعات و آمار جالبی به دست آورده که بخشی از آن تقدیم کاربران می‌شود.[تصویر:  etedaal.ir]

البته پیش از آن، یادآوری این نکته ضروری است که بسیاری از روحانیون اندیشمند و برجسته کشور نیز نسبت به رواج این رفتارها به شدت گلایه‌مندند و انتقادهای جدی دارند و بر همین اساس، این گزارش ضمن تقبیح رفتار آن افراد، از سخنرانان اصیل و منبری‌های باتقوای کشور تقدیر می‌کند.[تصویر:  %D8%A2%D8%AA%D8%B4-%D9%86%D8%B2%D8%A7%D8...8%A7%D8%AF]

به گزارش «تابناک»، برخی از این افراد که برای حضور در برنامه های تولیدی و موردی رسانه ملی مبلغی بین 80 تا 150 هزار تومان برای هر جلسه دریافت می کنند، دست کم نرخ دریافتی منبر و سخنرانی شان در مراسم‌های خارج از رسانه ملی پانصد هزار تومان است که تا یک و نیم میلیون تومان نیز متغیر است؛ افزون بر اینکه برخی آقایان برای هر جلسه 45 دقیقه تا یک ساعته، کمتر از 5 شب منبر را نمی پذیرند و باید به اینها، بلیت رفت و برگشت هواپیما و یا هزینه رفت و برگشت ـ زمینی ـ و سوغاتی محلی را هم اضافه کنید.

بنا بر این گزارش، هرچند بیشتر این افراد مدرس حوزه و دانشگاه هستند و معمولا به عنوان مشاور نیز در مراکز دولتی و خصوصی فعالیت می کنند و درآمد اصلی و پایه ای زندگی شان از راه وعظ و خطابه تأمین نمی‌شود، در این بین، اندک بزرگوارانی هم هستند که حضور در جمع مردم شهرهای گوناگون را به چشم یک وظیفه تبلیغی صِرف و خدمتی بی مزد و منت می نگرند و اگر هیچ حق الزحمه ای نیز به آنها تعلق نگیرد، خم به ابرو نمی آورند و حتی در پاره ای موارد، پاکت یا هدیه تعیین شده را به هیچ عنوان نمی پذیرند و به اصرار از میزبان می خواهند که این مبلغ را صرف امور خیر دیگری کند.

برخی از شروط سخنرانان سرشناس و رسانه ای برای حضور در شهرستان ها ـ که به استناد گفت وگوهای حضوری و تلفنی برای دعوت به مراسم‌ به دست آمده ـ به این شرح است:

توضیح ضروری آنکه «تابناک» از آوردن نام برخی از این چهره‌ها که در شبکه‌های گوناگون سیما و گاه برخی تریبون‌های رسمی پی در پی حاضر می‌شوند، معذور است.

1 ـ بلیت من را طوری تنظیم کنید که با هواپیمای ایرباس باشد. هواپیماهای دیگر امنیت ندارد!

2 ـ مرا از پاویون فرودگاه وارد کنید و حتما یکی از مقامات عالی رتبه استان باید به استقبال بیاید.

3 ـ در ظرف یک بار مصرف غذا نمی خورم. آب شرب شهری نمی خورم و حتما باید آب معدنی تهیه کنید. غذا ترجیحا از غذاهای محلی منطقه باشد.

4 ـ معمولا هر جا می رویم، هدایایی هم به همراهانمان می دهند. شما هم علاوه بر تهیه بلیت رفت و برگشت هواپیما و پذیرایی از همراهان، هدیه ای هم برای آنها در نظر بگیرید.

5 ـ در برابر تماس مسئولان برپایی یک همایش یا جشنواره: آقا شما مسئولیتت چیست که با من تماس گرفتی؟! شما که نباید با من تماس بگیری، خود آقای استاندار باید من را دعوت کند؛ ضمن این که وقت من تا شش ماه آینده پُر است.

6 ـ اگر جمعیت حضار کمتر از سه، چهار هزار نفر باشد، نمی آیم!

7 ـ شما که می دانید تهران، دریاست (!) این در حالی است که خیلی اوقات در مجالس تهران، جمعیت حضار به صد نفر هم نمی رسد. حالا ما وقت بگذاریم و بیاییم به شهر شما و آن وقت جمعیت کم باشد ـ کم از نظر حاج آقا زیر هزار نفر است ـ زمانمان به هدر رفته است!

چندی پیش به مناسبت ایام محرم به شهری دعوت شدم. راننده جلوی یک طویله! ـ تعبیر وی برای یک ساختمان مسکونی معمولی در شهرستانی محروم ـ ایستاد. گفتم: باید این جا استراحت کنیم؟ گفت: بله. گفتم: برگرد فرودگاه. خلاصه مردم جمع شدند که حاج آقا؟! گفتم: حاج آقا و زهرمار! کوفی شده اید؟ ما سفیر حسینیم(ع)؛ این چه طرز برخورد است و... حالا شما از خودید تشریف بیاورید دفتر تا قرارداد تنظیم کنیم که انشاءالله از این مشکلات پیش نیاید!

8 ـ در تهران معمولا هفتصد، هشتصد هزار تومان برای هر برنامه به ما می دهند؛ شما چه قدر می توانید بدهید؟ ـ در پاسخ به اعتراض زیاد بودن حق المنبر ـ شما که می دانید همه از ما کمک می خواهند؛ بنابراین، ما باید از کسانی که می توانند بدهند، بگیریم تا بتوانیم به نیازمندانی که همیشه به ما مراجعه می کنند، کمک کنیم. هزینه شما جای دوری نمی رود انشاءالله خدا قبول کند! بعد هم شما که پول ندارید، چرا به ما زنگ می زنید، مگر مجبورید؟!

9 ـ همراه کردن فرزند و گاه خانواده و درخواست اقامت بیشتر در مناطقی که جنبه گردشگری و تفریحی دارند، جهت بازدید از بناها و آثار تاریخی و بعضا خرید سوغات و صنایع دستی به هزینه میزبان!

10 ـ برنامه سخنرانی ما در هر دانشگاه را معاونت فرهنگی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در همان دانشگاه ها تنظیم می کند، باید از این طریق هماهنگ کنید تا به دانشگاهتان بیاییم. در این صورت، عمده هزینه را نهاد در تهران به ما پرداخت می کند البته شما هم باید یک سکه تمام بهار آزادی بدهید!

11 ـ امام جمعه و فرماندار شهر به تهران بیایند و حضوری دعوت کنند؛ دعوت نامه کتبی را نمی پذیرم!

12 ـ چون شهر شما فرودگاه ندارد نمی آیم! جانم را که از سر راه نیاورده ام که در جاده به خطر بیندازم و با اتومبیل مسیر فرودگاه (مرکز استان) تا شهر شما را زمینی طی کنم. من فقط در مرکز استان سخنرانی می کنم و به شهرستان نمی روم، لطفا اصرار نکنید!

13 ـ به شرطی می آیم که در شهرستان های اطرافتان هم برایم برنامه بگذارید و دست کم صدا و سیمای مرکز استان سخنرانی مرا پوشش دهد!

در پایان لازم به یادآوری است، با توجه به وضع عمومی زندگی بیشتر طلاب و روحانیون که در حد اقشار متوسط جامعه و همراه با مشقات فراوان است، نهادهای مسئول و به ویژه رسانه ملی حواسشان باشد که با پر و بال دادن به چنین افرادی، آنها را به عنوان نمونه ای از جامعه روحانیون معرفی نکنند تا به دنبال آن، فضایی منفی نزد افکار عمومی در این باره شکل بگیرد.

منبع : تابناک