متولد ۱۳۴۴ از شهر مسجد سلیمان است که در دوران جنگ تحمیلی در سپاه پاسداران و در منطقه عملیاتی جنوب خدمت کرده است و طی دو مرحله شیمیایی شده است.

هر چند برای عزیمت به جبهه های حق علیه باطل هدفی جز بر زمین نماندن حرف امامش نداشته است اما روزهایی که حالش وخیم و شیمیایی امانش را بریده بود پیگیر پرونده جانبازی اش می شود که تنها ۲۰% برای او جانبازی تعیین می شود!

جانبازی که این روزها چیز زیادی نمی خواهد؛ نه سهمیه دانشگاه برای فرزندش می خواهد و نه حقوق ثابت در ازای خوابیدن در خانه و نه کارت مترو و نه بلیط استخر و نه حتی تخفیف برای استفاده از بلیط قطار و هواپیما!

جانبازی که تنها، درخواست اشتغال به کار دارد و بیش از ۲۰ بار مقابل مجلس شورای اسلامی حاضر شده است و تقاضای اشتغال بکار خود را بر روی پلاکارد و پارچه بزرگ نوشته و به همراه داشت اما هیچ کس به وی توجه نکرد!

مردی که این روزها از تحصن مقابل مجلس هم نتیجه نگرفته است می گوید: «اگر مشکل بیکاری ام حل نشود، حتما دست به اعتصاب غذا می زنم»

در روزگاری خود را برای شب عید و روزهای نوروز اماده می کردم دیدن اشک های این مرد خدا؛ شیرینی هفت سین را بر دهانم تلخ کرد!

نمی دانم می توانم حداقل وظیفه ام را در برابر این جانباز و همه مردانی که امروز امنیت سرزمینم را مدیونشان هستم، انجام دهم یا نه اما اگر کسی مایل بود پیگیر وضعیت این عزیز باشد تمامی مدارکش موجود است.

http://jolbaksetiz.ir/2025

خودکشی یک جانباز شیمیایی