اما هنگامي كه در اولين شب آرامش در جستجوي غذا بود، از دور ديد كه كلبه اش در حال سوختن است و دودي از آن به آسمان مي رود.

بدترين اتفاق ممكن افتاده و همه چيز از دست رفته بود.

از شدت خشم و اندوه در جا خشك اش زد. فرياد زد:

« خدايــــا! چطور راضي شدي با من چنين كاري بكني؟ »

صبح روز بعد با صداي بوق كشتي اي كه به ساحل نزديك مي شد از خواب پريد.

كشتي اي آمده بود تا نجاتش دهد. مرد خسته، و حيران بود.

نجات دهندگان مي گفتند:

“خدا خواست كه ما ديشب آن آتشي را كه روشن كرده بودي ببينيم ........