۱۳۹۹-۵-۸، ۰۳:۳۹ عصر
عدم فعالیت و تنبلی گاهی موقت و گذرا است و گاهی مزمن و بیمارگونه. گاهی تنبلی ناشی از بیکاری است. اگر بیکاری داوم داشته باشد به یک بیماری مزمن تبدیل می شود. اگر تنبلی به صورت یک عادت و بیماری در آمده باشد باید، طی دوره ای کوتاه یا طولانی مدت درمان شود. راه های درمان نسبت به افراد و روحیات و شرایط آن ها مختلف است.
بعضی از این راه ها عبارتند از:
1- ایجاد انگیزه ی فعالیت با اموری مثل برگزاری مسابقات از آسان تا سختباشیب ملایم.
2- تشویق به موقع و قرار دادن پاداش هایی برای فعالیت.
3- عدم سختگیری و پرهیز از هر چیزی که موجب احساس سختی کار می شود.
4- ایجاد حس اعتماد و توکل در افراد با اموری مثل عدم سرزنش و عدم حساسیت و ایراد نگرفتن از شخص و ذکر خدا و تکیه بر قدرت و حمایت او.
بعضی از این راه ها عبارتند از:
1- ایجاد انگیزه ی فعالیت با اموری مثل برگزاری مسابقات از آسان تا سختباشیب ملایم.
2- تشویق به موقع و قرار دادن پاداش هایی برای فعالیت.
3- عدم سختگیری و پرهیز از هر چیزی که موجب احساس سختی کار می شود.
4- ایجاد حس اعتماد و توکل در افراد با اموری مثل عدم سرزنش و عدم حساسیت و ایراد نگرفتن از شخص و ذکر خدا و تکیه بر قدرت و حمایت او.
ان الله مع الصابرین
