[ مساِل و مشکلات فردی] ازدواج کنم یا ادامه تحصیل بدم؟

[مشاورانه]

پسر جوانی هستم 23 ساله که بدلیل مشکلات مالی فراوان سه سال است از زمانی که نیاز به ازدواج پیدا کردم نتوانسته ام ازدواج کنم. از آنجا که خانواده ام به دلیل بیکاری و بدهکاری به هیچ عنوان قادر به تامین هزینه ازدواج من نمی باشند تنها راهی که باقی می ماند آنست که خودم کار کنم و مخارج ازدواج خود را تامین نمایم. اما از آنجا که دانشجوی فوق لیسانس مهندسی هستم و یکسال آن را گذرانده ام و برای پایان آن و همچنین قبولی در آزمون دکتری بایستی سخت درس بخوانم کار کردن من به منزله خداحافظی با ادامه تحصیل خواهد بود. بنابراین از آنجا که ازدواج را برای رهایی از گناه ضروری میدانم سه انتخاب زیر را دارم که از شما خواهشمندم مرا در انتخاب یکی از این سه راه با ارائه دلایل مناسب راهنمایی و برای انجام آن با قوت قلب راهنمایی کنید:
به مدت یکسال از ازدواج صرف نظر کنم . در این صورت بدون وارد کردن هیچ گونه فشار روحی بر پدرم و مادرم درسم را در مقطع فوق لیسانس به پایان می رسانم و با آمادگی کامل در کنکور دکترا شرکت می کنم و با توجه به آنکه هم اکنون جزء دانشجویان ممتاز هستم می توانم امیدوار به قبولی در مقطع دکترا باشم. پس از این سال نیز موقعیت های شغلی فراوانی پیش رو خواهم داشت و می توانم بدون دغدغه پیگیر کار و ازدواج شوم. اما مشکل بسیار مهم در آن است که نمی توانم از به گناه افتادن خودم جلوگیری کنم و از عواقب روحی آن در دنیا و اخروی آن بیمناک هستم.
راه دوم آنکه والدین خود را با اصرار وادار به ازدواج کنم تا از این طریق با ازدواج من موافقت کنند. در این  صورت می توانم با دریافت حدود000/200/1 وام مخارج خواستگاری و عقد را تامین کنم تا سال بعد نیز با یافتن کار بتوانم بقیه زندگی ام را اداره کنم.که این راه مشکلات بسیاری را دارد از جمله تحت فشار قرار گرفتن شدید خانواده عدم همراهی پدر در سایر مشکلات احتمالی به دلیل ویژگی های رفتاری  خاص خود. و مشکلات روحی برای کل خانواده. و خودم این راه را ترجیح نمی دهم.
راه سوم نیز آنست که پیشنهاد کار تمام وقتی را که به من شده بپذیرم و با حقوق 000/200 تومان راه را برای ازدواج خودم هموار کنم.در این صورت برای خانواده نیز مشکلی پیش نخواهد آمد. اما بدلیل آنکه کار تمام وقت است این امر به منزله خداحافظی با ادامه تحصیل است و متوقف ماندن در همین مرحله. بدلیل آنکه علاقه بسیاری به ادامه تحصیل دارم این انتخاب برای من بسیار دشوار است و نمی دانم شاید با این انتخاب یک عمر حسرت را با خود همراه کنم.
در پایان می خواهم متذکر شوم که مطالب ذکر شده بالا با نهایت فکر و دقت بوده لذا خواهشمندم مرا در انتخاب یکی از این سه راه یاری کنید . چرا که ارائه راههای آرمانگرایانه نظیر ازدواج موقت و ... را با توجه به آنکه تلاش بسیاری  برای یافتن چنین راه حل هایی داشته ام  برای خود سودمند نمی دانم.در ضمن در صورتی که تکلیف شرعی خود را بدانم چیست مقید هستم تا آن را انجام دهم.
با تشکر فراوان

[مشاورانه]

با سلام و ادب
تعهد شما نسبت به مسائل شرعی قابل تقدیر است و برایتان آرزوی توفیقات هر چه بیشتر داریم .
به نظر می رسد که راه دیگری نیز وجود دارد و پیشنهاد ما نیز همین است وآن راه ، نامزد شرعی گرفتن در شرائط کنونی و به تاخیر انداختن مراسم رسمی ازدواج تا مرحله قبولی دکترا و یافتن کار مناسب است.  به این صورت که با توافق خانواده دختر مورد نظر، صیغه شرعی اجرا شود تا با هم محرم شوید ولی مراسم در چند سال بعد انجام گیرد در این مدت می توانید با هم ملاقات و رفت وآمد داشته باشید. از این طریق  تا حدی به آرامش و نیازهای خود می رسید و لطمه ای به درس شما نمی رسد و هزینه  اقتصادی هم لازم ندارد. باید فردی را انتخاب نمایید که او و خانواده اش با شرایط تان توافق داشته باشد . با توجه به موقعیت تحصیلی و شرائط ممتاز شما بسیاری از افراد هستند که حاضر به این کار  می باشند.
موفق باشید.