۱۳۹۸-۳-۲۹، ۰۱:۳۳ صبح
امروزه با توجه به توسعه گردش اطلاعات و دسترسی همگان به منابع و مطالب نوین آموزشی، انتظار همگانی از تغییر و تحول و بروزسانی در تمامی عرصه های آموزشی بالا رفته و دیگر نگاه های سنتی و کلیشه ای گذشته به خیلی از امور، کارایی خود را از دست داده است. این حقیقت، در عرصه هنرهای تجسمی و شیوه و روشهای آموزشی آن نیز، نمایان گشته و مثلا در روشهای آموزش نقاشی و کلاسهای نقاشی، نیاز به تغییر باورهای گذشته را ایجاب مینماید.
این تغییر نه تنها سیستمهای آموزشی در کلاسهای نقاشی را در بر میگیرد، بلکه شامل سایر رویه ها در زمینه انتخاب متریال و روشهای استفاده از آنها در نقاشی و غیره نیز میگردد. در کلاسهای نقاشی، رسم بر این بوده است که فلان مارک رنگ روغن و یا برند خاصی از قلم مو را در حصول نتیجه موثر میدانستند و به هنر آموزان توصیه میشده است که از وسایل معرفی شده استفاده گردد. ولی همانطور که ذکر شد، امروزه با پیشرفت آگاهیهای اجتماعی و هنری، تمامی این توصیه ها نیاز به بازنگری اساسی دارند. متاسفانه جامعه ما تمایل فراوانی به مقاومت در برابر تغییر پذیری دارد و در بسیاری از کلاسهای نقاشی، هنوز در بر همان پاشنه قبلی میچرخد. عدم توجه و دقت کافی در انتخاب برند رنگ، عدم توجه به خصوص به زمینه و بومی که میبایست نقاشی را بروی آن کشید، عدم توجه به استفاده از برند مناسب برای روغن نقاشی و غیره ... کماکان در کلاسهای نقاشی بعنوان رویه های جا افتاده، پا برجا هستند. برای مثال رنگ روغن مرسوم در کلاسهای نقاشی، برند وینزور است که زمانی هنرمندان ما میپنداشتند با کیفیت ترین رنگ در نقاشی است. اما امروزه با سرچ و جستجویی کوچک در گوگل و مقایسه برندهای گوناگون رنگهای نقاشی در می یابید که وینزور از لحاظ درجه کیفی، یک رنگ متوسط مخسوب میگردد که محبوبیتش را بیشتر بخاطر قیمت ارزانترش نسبت به سایر رقبای هم سطح، کسب کرده است تا مرغوبیتش. همینطور هم بومی که بروی آن کار میشود مانند رویه های پیشین، انتخاب و توصیه میگردد. در حالیکه بومهای تولیدی در ایران دارای نازلترین کیفیت بوده و از لحاظ پارچه مناسبی که باید داشته باشند و همینطور موادی که زیر سازی با آنها باید انجام شود و عملیاتی که برای مهیا سازی بوم باید انجام گیرد، کاملا غیر استاندارد بوده و نتیجه دلچسبی را موجب نمیگردد.
موارد بسیاری از این دست وجود دارد که متاسفانه در اغلب کلاسهای نقاشی همچنان مشاهده میگردد. تعداد کمتری از آموزشگاه ها و کلاسها هستند که تکانی به خودشان داده و با استفاده از اطلاعات قابل دسترس در اینترنت و فضای مجازی رویه هایشان را بروز کرده باشند. امروزه میتوان براحتی با مشاهده صفحات و پیجهای نقاشان موفق در سراسر دنیا در یافت که کدام شیوه ها و روشها را میبایست در کلاسهای نقاشی متحول نمود. برای مثال در زمینه بوم نقاشی، همانطور که ذکر شد، بومهای وطنی غیر استاندارد بوده و حتما میبایست پس از خریداری، برای بهتر شدن کیفیت آنها، عملیات خاصی بروی آنها انجام گیرد تا نتیجه بهتری از رنگ گذاری را عایدمان کرده و تجربه دلچسب تری از نقاشی رنگ روغن را عایدمان کند. بسیار مهم است که در کلاس نقاشی، از روشهای بروزتر دنیای امروز بهره گرفته شده باشد. قلم مو و انتخاب انواع آنها، بسته به مورد و کاربردی که دارند باید با دقت زیاد و سنجش صحیح، انتخاب گردند. متاسفانه از نظر قلم مو و تنوع آن در بازار، از بضاعت خوبی برخوردار نیستیم و مجبوریم به آنچه موجود است رضایت دهیم. اما در سایر موارد واقعا جای بررسی و تلاش از جانب گردانندگان کلاسهای نقاشی وجود دارد. همیشه با نگاهی به آثار هنرمندان و یا هنرجویان کلاسهای نقاشی خارجی، رد پای تفاوت کیفی آثار انها با خودمان را میتوان در متریالها و روشهای استفاده از آنها جستجو کرد. رنگ بهتر، قلم موی بهتر، بوم بهتر، شرایط نوری بهتر در کلاس نقاشی و غیره... حال که امکان جستجو و آگاه شدن از روشها و رمز و رموز مورد استفاده از هنرمندان خارجی مهیا گشته است چرا باید در نا آگاهی و ناکارآمدی گذشته باقی ماند؟ چرا نباید سری به آنچه در زمان حاضر و در کلاسهای نقاشی حال حاضر جهان میگذرد، زد و از روشها و ابزارهای جدید و بروز و کارآمد استفاده کرد. چرا باید همچنان بر روشهای کهنه و از کار افتاده گذشته اصرار و پافشاری نمود. براستی علت مقاومت برخی اصحاب هنر و در محیطها و کلاسهای نقاشی در برابر تغییر و جریان قوی اطلاعات و آموزه های بروز و نوی جهان هنر چیست؟
در برخی از کلاسهای نقاشی تغییراتی رخ داده و به طبع آن تحولات کیفی در آثار هنر جویان آنها نیز رخ داده. اما هنوز تا آنجا که این تمایل به پیشرفت و تغییر در کلاسهای نقاشی همه گیر شده و جو و فضای کلی آموزشی تجسمی و هنری کشور را دستخوش تغییرات مثبت کند، راه بسیاری باقیست.
این تغییر نه تنها سیستمهای آموزشی در کلاسهای نقاشی را در بر میگیرد، بلکه شامل سایر رویه ها در زمینه انتخاب متریال و روشهای استفاده از آنها در نقاشی و غیره نیز میگردد. در کلاسهای نقاشی، رسم بر این بوده است که فلان مارک رنگ روغن و یا برند خاصی از قلم مو را در حصول نتیجه موثر میدانستند و به هنر آموزان توصیه میشده است که از وسایل معرفی شده استفاده گردد. ولی همانطور که ذکر شد، امروزه با پیشرفت آگاهیهای اجتماعی و هنری، تمامی این توصیه ها نیاز به بازنگری اساسی دارند. متاسفانه جامعه ما تمایل فراوانی به مقاومت در برابر تغییر پذیری دارد و در بسیاری از کلاسهای نقاشی، هنوز در بر همان پاشنه قبلی میچرخد. عدم توجه و دقت کافی در انتخاب برند رنگ، عدم توجه به خصوص به زمینه و بومی که میبایست نقاشی را بروی آن کشید، عدم توجه به استفاده از برند مناسب برای روغن نقاشی و غیره ... کماکان در کلاسهای نقاشی بعنوان رویه های جا افتاده، پا برجا هستند. برای مثال رنگ روغن مرسوم در کلاسهای نقاشی، برند وینزور است که زمانی هنرمندان ما میپنداشتند با کیفیت ترین رنگ در نقاشی است. اما امروزه با سرچ و جستجویی کوچک در گوگل و مقایسه برندهای گوناگون رنگهای نقاشی در می یابید که وینزور از لحاظ درجه کیفی، یک رنگ متوسط مخسوب میگردد که محبوبیتش را بیشتر بخاطر قیمت ارزانترش نسبت به سایر رقبای هم سطح، کسب کرده است تا مرغوبیتش. همینطور هم بومی که بروی آن کار میشود مانند رویه های پیشین، انتخاب و توصیه میگردد. در حالیکه بومهای تولیدی در ایران دارای نازلترین کیفیت بوده و از لحاظ پارچه مناسبی که باید داشته باشند و همینطور موادی که زیر سازی با آنها باید انجام شود و عملیاتی که برای مهیا سازی بوم باید انجام گیرد، کاملا غیر استاندارد بوده و نتیجه دلچسبی را موجب نمیگردد.
موارد بسیاری از این دست وجود دارد که متاسفانه در اغلب کلاسهای نقاشی همچنان مشاهده میگردد. تعداد کمتری از آموزشگاه ها و کلاسها هستند که تکانی به خودشان داده و با استفاده از اطلاعات قابل دسترس در اینترنت و فضای مجازی رویه هایشان را بروز کرده باشند. امروزه میتوان براحتی با مشاهده صفحات و پیجهای نقاشان موفق در سراسر دنیا در یافت که کدام شیوه ها و روشها را میبایست در کلاسهای نقاشی متحول نمود. برای مثال در زمینه بوم نقاشی، همانطور که ذکر شد، بومهای وطنی غیر استاندارد بوده و حتما میبایست پس از خریداری، برای بهتر شدن کیفیت آنها، عملیات خاصی بروی آنها انجام گیرد تا نتیجه بهتری از رنگ گذاری را عایدمان کرده و تجربه دلچسب تری از نقاشی رنگ روغن را عایدمان کند. بسیار مهم است که در کلاس نقاشی، از روشهای بروزتر دنیای امروز بهره گرفته شده باشد. قلم مو و انتخاب انواع آنها، بسته به مورد و کاربردی که دارند باید با دقت زیاد و سنجش صحیح، انتخاب گردند. متاسفانه از نظر قلم مو و تنوع آن در بازار، از بضاعت خوبی برخوردار نیستیم و مجبوریم به آنچه موجود است رضایت دهیم. اما در سایر موارد واقعا جای بررسی و تلاش از جانب گردانندگان کلاسهای نقاشی وجود دارد. همیشه با نگاهی به آثار هنرمندان و یا هنرجویان کلاسهای نقاشی خارجی، رد پای تفاوت کیفی آثار انها با خودمان را میتوان در متریالها و روشهای استفاده از آنها جستجو کرد. رنگ بهتر، قلم موی بهتر، بوم بهتر، شرایط نوری بهتر در کلاس نقاشی و غیره... حال که امکان جستجو و آگاه شدن از روشها و رمز و رموز مورد استفاده از هنرمندان خارجی مهیا گشته است چرا باید در نا آگاهی و ناکارآمدی گذشته باقی ماند؟ چرا نباید سری به آنچه در زمان حاضر و در کلاسهای نقاشی حال حاضر جهان میگذرد، زد و از روشها و ابزارهای جدید و بروز و کارآمد استفاده کرد. چرا باید همچنان بر روشهای کهنه و از کار افتاده گذشته اصرار و پافشاری نمود. براستی علت مقاومت برخی اصحاب هنر و در محیطها و کلاسهای نقاشی در برابر تغییر و جریان قوی اطلاعات و آموزه های بروز و نوی جهان هنر چیست؟
در برخی از کلاسهای نقاشی تغییراتی رخ داده و به طبع آن تحولات کیفی در آثار هنر جویان آنها نیز رخ داده. اما هنوز تا آنجا که این تمایل به پیشرفت و تغییر در کلاسهای نقاشی همه گیر شده و جو و فضای کلی آموزشی تجسمی و هنری کشور را دستخوش تغییرات مثبت کند، راه بسیاری باقیست.