مشاوره خانواده آنلاین رایگان عطاملک

از بچه 8 ساله ای پرسیدم به نظرتو خداکجاست و چه شکلی است؟! اودر پاسخ گفت خداوند زیبااست و هرچیزی که زیباست نورانی است و برق میزند خدا یک آدم بزرگ و قوی هست که زیر پاهایش نورانی است و هرجا دلش بخداهد میتواند برود.او درادامه گفت من مثل پدر و مادرم وفتی بزرگ شوم نماز میخوانم تا خدا به من روزی بدهدو مراقبم باشد. 

کودکان 7الی 8 سالذخدارا به عنوان یک پادشاه که سوار بر ابری درآسمان است میبینندو اورا شبیه انسان غول پیکرتصور میکنند و بعضی خدارا پدری مهربان میبینندو تصورشان ازخدا کسی است که نیاز هایشان را ارضا میکند.

اعمال دینی کودک ظاهری است و صرفا تقلیدی از پدرومادرش میباشد. مانند انجام دادن رکوع و سجود هنگاامی که پدر و مادر کودک نماز میخوانند. اما این اعمال ظاهری درنگرش کودک تاثیر میگذارد. 
وقتی کارهای کودکانی که بیش از 6 سال داشتند را زیر نظر گرفتم متوجه شدم کودکان عاشق دعا و نیایش اند و کنجکاو اند تا برایشان از خدا و پیامبران گفته شود. آنها تصورشان این است که خدا عضوی از خانواده شان است. 
بعضی از انها برای خدا مکان خاصی مثل آسمان یا بهشت قائل اند. وبرخی از آنها بعضی صفات خدا را درک میکنند و مفهوم زشتی و زیبایی را شرح میدهند اما صفاتی مثل ازلی و ابدی بودن خدارا درک نمیکنند. 
به نظرم دنیای کودکان ما درفرهنگی که داریم پر از عشق و احترام به خدا و مراسماتی مثل محرم و زنجیر زنی و حتی مراسمات عید نوروز است وکودک علاقمند به انهاست،مثلا دوست دارد روزه بگیرد، نماز بخواند وباخداحرف بزند درمراسم های عزاداری شرکت کند. میتوان گفت که عوامل محیطی درشکل گیری تصورات کودک تاثیرگذاراست و هرچه کودک جلوتر برود مفهوم خدا برایش انتزاعی تر خواهد شد.