یه غمی هست که فقط بچه های آخر درکش می کنن:
کم کم ، کم شدن آدم های سر سفره ..!
بیچاره ما ک بچه های تک و اخری هستیم .
الهی
هیچ کس درکمون نمی کنه .
مثلا این شیوا خیلی خوش ب حالشه .
اخی بیچاره نرگسم
خانواده ک جای خودشون را دارند شیوا هم من را درکم نمیکنه !!!!
چراخوش به حالمه؟؟؟چرا درکت نمیکنم؟؟؟؟؟
خوش ب حالته چون اولین فرزند هستی و درکم نمی کنی را هم باید تو دانشگاه توجه کنی .
شوخی کردم شیوا جان .