۱۳۹۹-۵-۳۱، ۱۲:۰۳ صبح
(۱۳۹۹-۵-۲۵، ۰۶:۱۶ عصر)بانو نوشته است: سلامبر اساس دستورات دینی زن و شوهر در مسئله نماز، روزه و یا هر موضوع شرعی و اخلاقی دیگری به اندازه امر به معروف و نهی از منکر وظیفه دارند که یکدیگر را به انجام کارهای درست تشویق کنند و از انجام کارهای خلاف دین باز دارند و عواقب سهلانگاری در این امور را به آنها یادآوری کنند. اما بیشتر از این اندازه نسبت به یکدیگر وظیفه ندارند و هر کسی در قبال اعمال و کردار خوب و بد خودش مسئول است و باید در برابر خداوند پاسخگو باشد.
حدود 9 سال است با همسرم که از خانواده معمولی است ازدواج کردم
در تحقیقات ایمانشان بدون اشکال بود اما الانه در نمازشان کم اهمیت هستند
روزه میگیرند اما نماز کمتر
شما چه روشی برایم دارید؟
از طرف دیگر افشاگری، بیاحترامی، سرزنش و رسوا کردن همسر در مقابل فرزندان در امر به معروف و نهی از منکر راه ندارد. درواقع هیچ کسی نباید برای انس دادن همسر خود با نماز، کار را به مشاجره و دعوا برساند. بلکه در این مورد اخلاق خوش و تذکر بدون نیش و کنایه کفایت میکند.
در قرآن کریم هم این موضوع به ولایت مؤمنین بر یکدیگر تعبیر شده است، همان طور که در آیه 71 سوره مبارکه توبه میفرماید : « وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاء بَعْضٍ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنکَرِ...؛ مردان مؤمن و زنان مؤمن دوستان یکدیگرند به نیکی فرمان میدهند و از ناشایست بازمیدارند.»ان شاء الله همه عامل به دستورات خدا باشیم