۱۳۹۹-۲-۲۶، ۰۴:۱۹ عصر
سال‌هاست که مرغ تبدیل به غذای شادی و عزای ما شده است؛ تقریباْ پای ثابت همه سفره‌ها مرغ است؛ انواع و اقسام غذاهای گرم و سرد، غذاهای جدید و حتی خورش‌ها بر پایه مرغ آماده شده و سفره‌های ما را زینت می‌دهند.
اما چرا رد پای مرغ در غذاهای سنتی شهرها و مناطق مختلف کشور دیده نمی‌شود؟ دنده کباب غرب کشور، خورش خلال در کرمانشاه، قیمه نثار قزوین، کوفته تبریز، پیچاق قیمه اردبیل، انواع آش و خوراک ماهی و میگو در جنوب کشور و حتی در فسنجان شمالی ها اثری از مرغ دیده نمی‌شود و از میان گوشت پرندگان از گوشت اردک برای تهیه فسنجان استفاده می کنند.
حتی جوجه کباب هم بعدا به منوی غذایی بختیاری ها اضافه شده و اصلی ترین کباب در این مناطق کباب بره است؛ در این مناطق حتی اگر میخواستند از گوشت مرغ استفاده کنند از مرغ های محلی و رسمی استفاده می‌شد که از صفر تا صد غذای آنها دور ریز سفره های مردم است.
مصرف و تولید مرغ در کشور از یک زمانی به بعد به صورت کاملاْ غیر عادی میان مردم رواج پیدا کرده است؛ مرغی که نه خودش، نه غذایش و نه روش نگهدای و پرورش آن بومی و سنتی نیست.
خوب است بدانیم که مرغ هایی که به دست ما می‌رسند در سه مرحله از سه نسل مرغ لاین و سپس مرغ اجداد و در نهایت مرغ مادر که همان مرغ گوشتی است استحصال می‌شوند؛ همه این اصلاحات ژنتیکی در کشورهای اروپایی صورت گرفته و در نهایت تخم مرغ نطفه دار به ایران صادر می‌شود. نطفه ای که ماحصل چندین دوره اصلاح ژنتیک و نژادی است؛ خوراک این مرغ غالبا ذرت و یا کنجاله های سویا است که همه آنها نیز طی چندین دوره اصلاح ژنتیک و تراریختگی به دست آمده تا جوجه یک روزه را در کمترین زمان و با کمترین مصرف دانه به مرغ مادر تبدیل کنند.
تخم مرغ ها در سیکل اول تبدیل به جوجه می شوند و جوجه یک روزه اگر برای صاحبان خود صرفه اقتصادی داشته باشد و زیر چرخ های اقتصاد لیبرالی له نشود باید در 45 روز به مرغ مادر تبدیل شود. این مرغ ها برای رشد سریع تر در شرایطی نگهداری می شوند که کمترین تحرک را داشته باشند تا به وزن مطلوب برسند. این مرغ ها از هرگونه نور آفتاب محرومند و به همین دلیل مواد نه تنها فاقد ویتامین دی و ... هستند بلکه مواد زائد بدن آنها به خاطر کم تحرکی دفع نمی‌شود.
درنهایت گوشت هایی به دست می آید که اگرچه حلال هستند اما در سلامت آنها کاملاْ شک و تردید وجود دارد؛ روزی فردی از امام علی (ع) پرسید گوشت کدام یک از پرندگان بهتر است؛ قبل از ایشان فردی دیگر جواب داد مرغ! اما حضرت جواب دادند که نه، مرغ، خوکِ[1] پرندگان است؛ ایشان در ادامه فرمودند گوشت کبوتر نورس بهترین گوشت پرندگان است.
مرغی که در شرایط طبیعی رشد کرده باشد جایگاه نازلی در سبد غذایی دینی کشور دارد و بر همین اساس تکلیف مرغهای اصلاح ژنتیک شده با دانه های تراریخته تقریباً مشخص است!
بررسی روند ورود مرغ به سفره مردم و مافیای وارداتِ صفر تا صدی چرخه تولید مرغ در کشور بسیار طولانی است اما باید بدانیم همه مراحل تولید همین غذای پر مصرف وابسته به خارج از مرزهای کشور است و این یعنی نا امنی غذای پر مصرف سفره‌های مردم...
شاید یافتن گوشت کبوتر نورس برایمان سخت باشد اما چرا به مصرف گوشت‌های مفیدتر مانند بوقلمون، شترمرغ، کبک، اردک، بلدرچین و ... رو نیاوریم که به جرات می‌توان گفت نژاد و غذای آنها کمتر دستکاری شده و به اشتغال هزاران نفر از مردم کشورمان در شهرهای مختلف کمک می‌کند؟
نویسنده:خانم دچار فیشنگار
دچار: ما چند روزه میخواستیم این مطلب رو بنویسیم اما به صورت اتفاقی طی شیش وعده اخیر همش مرغ می‌خوردیم! بالاخره امشب که مرغ نخوردیم نشستیم و نوشتیمش.
اما چرا رد پای مرغ در غذاهای سنتی شهرها و مناطق مختلف کشور دیده نمی‌شود؟ دنده کباب غرب کشور، خورش خلال در کرمانشاه، قیمه نثار قزوین، کوفته تبریز، پیچاق قیمه اردبیل، انواع آش و خوراک ماهی و میگو در جنوب کشور و حتی در فسنجان شمالی ها اثری از مرغ دیده نمی‌شود و از میان گوشت پرندگان از گوشت اردک برای تهیه فسنجان استفاده می کنند.
حتی جوجه کباب هم بعدا به منوی غذایی بختیاری ها اضافه شده و اصلی ترین کباب در این مناطق کباب بره است؛ در این مناطق حتی اگر میخواستند از گوشت مرغ استفاده کنند از مرغ های محلی و رسمی استفاده می‌شد که از صفر تا صد غذای آنها دور ریز سفره های مردم است.
مصرف و تولید مرغ در کشور از یک زمانی به بعد به صورت کاملاْ غیر عادی میان مردم رواج پیدا کرده است؛ مرغی که نه خودش، نه غذایش و نه روش نگهدای و پرورش آن بومی و سنتی نیست.
خوب است بدانیم که مرغ هایی که به دست ما می‌رسند در سه مرحله از سه نسل مرغ لاین و سپس مرغ اجداد و در نهایت مرغ مادر که همان مرغ گوشتی است استحصال می‌شوند؛ همه این اصلاحات ژنتیکی در کشورهای اروپایی صورت گرفته و در نهایت تخم مرغ نطفه دار به ایران صادر می‌شود. نطفه ای که ماحصل چندین دوره اصلاح ژنتیک و نژادی است؛ خوراک این مرغ غالبا ذرت و یا کنجاله های سویا است که همه آنها نیز طی چندین دوره اصلاح ژنتیک و تراریختگی به دست آمده تا جوجه یک روزه را در کمترین زمان و با کمترین مصرف دانه به مرغ مادر تبدیل کنند.
تخم مرغ ها در سیکل اول تبدیل به جوجه می شوند و جوجه یک روزه اگر برای صاحبان خود صرفه اقتصادی داشته باشد و زیر چرخ های اقتصاد لیبرالی له نشود باید در 45 روز به مرغ مادر تبدیل شود. این مرغ ها برای رشد سریع تر در شرایطی نگهداری می شوند که کمترین تحرک را داشته باشند تا به وزن مطلوب برسند. این مرغ ها از هرگونه نور آفتاب محرومند و به همین دلیل مواد نه تنها فاقد ویتامین دی و ... هستند بلکه مواد زائد بدن آنها به خاطر کم تحرکی دفع نمی‌شود.
درنهایت گوشت هایی به دست می آید که اگرچه حلال هستند اما در سلامت آنها کاملاْ شک و تردید وجود دارد؛ روزی فردی از امام علی (ع) پرسید گوشت کدام یک از پرندگان بهتر است؛ قبل از ایشان فردی دیگر جواب داد مرغ! اما حضرت جواب دادند که نه، مرغ، خوکِ[1] پرندگان است؛ ایشان در ادامه فرمودند گوشت کبوتر نورس بهترین گوشت پرندگان است.
مرغی که در شرایط طبیعی رشد کرده باشد جایگاه نازلی در سبد غذایی دینی کشور دارد و بر همین اساس تکلیف مرغهای اصلاح ژنتیک شده با دانه های تراریخته تقریباً مشخص است!
بررسی روند ورود مرغ به سفره مردم و مافیای وارداتِ صفر تا صدی چرخه تولید مرغ در کشور بسیار طولانی است اما باید بدانیم همه مراحل تولید همین غذای پر مصرف وابسته به خارج از مرزهای کشور است و این یعنی نا امنی غذای پر مصرف سفره‌های مردم...
شاید یافتن گوشت کبوتر نورس برایمان سخت باشد اما چرا به مصرف گوشت‌های مفیدتر مانند بوقلمون، شترمرغ، کبک، اردک، بلدرچین و ... رو نیاوریم که به جرات می‌توان گفت نژاد و غذای آنها کمتر دستکاری شده و به اشتغال هزاران نفر از مردم کشورمان در شهرهای مختلف کمک می‌کند؟
نویسنده:خانم دچار فیشنگار
دچار: ما چند روزه میخواستیم این مطلب رو بنویسیم اما به صورت اتفاقی طی شیش وعده اخیر همش مرغ می‌خوردیم! بالاخره امشب که مرغ نخوردیم نشستیم و نوشتیمش.
