۱۳۹۹-۵-۹، ۱۱:۳۷ صبح
تو باختی. تو بازنده شدی. تو آخر شدی. شنیدن چنین جملاتی در بازیهای دوران کودکی چه احساسی را در شما بر می‌انگیخت؟
To get missing image descriptions, open the context menu.
بازی های گروهی ما به دو گروه «بازی های مشارکتی» و «بازی های رقابتی» تقسیم می شوند. با توجه به این که انسانها در زندگی خود گاهی با دیگران مشارکت دارند و گاهی هم رقابت، ضروری است تا جهت آمادگی برای ورود به این دو حوزه، از هر دو نوع بازی بهره مند شوند.
در بازی های مشارکتی متربی می آموزند تا برای رسیدن به هدف واحد با دیگران تعامل دوستانه داشته باشند. می آموزند تا نقش خود را به خوبی ایفا کرده و برای نقش دیگران هم احترام قائل شوند.
می آموزند که موفقیت دیگران، موفقیت آن ها است و باید علاوه بر انجام مسؤولیت خود، به دیگران هم کمک کنند تا مسؤولیت هایشان را به خوبی انجام دهند.
غفلت از این بازی ها ممکن است موجب شود در تعاملات اجتماعی خود دچار مشکل شوند و به جای آنکه همراه خوبی برای همکاران خود باشند، مانع تلاش آن ها شده و راه موفقیّت آن ها را ببندند. در بازی های رقابتی حسّ اعتماد به نفس تقویت می شود و متربی ها می آموزند تا رفتار صحیحی در برابر شکست و پیروزی داشته باشند و در مواجهه با هر یک از آن ها از حالت تعادل رفتاری خارج نشوند.
اگر متربی ما تحمل پیروزی را نداشته باشد با یک پیروزی، خود را گم کرده و متکبّرانه طرف مقابل را به تمسخر می گیرد. و اگر تمحّل شکست را نداشته باشند، با یک شکست، افسرده و ناامید شده و خود را تحقیرشده می پندارد. به همین دلیل از رقابت با دیگران دوری می کند و خود را از بسیاری از موقعیّت های اجتماعی محروم می کنند.
متأسفانه در کشور ما اغلب بازی ها، بازی های رقابتی است و کودکان تا حدود زیادی نسبت به بازی های مشارکتی بیگانه هستند. به همین دلیل وظیفه ی ما است تا متربی های خود را با بازی های مشارکتی بیشتر آشنا کنیم و آن ها را ترغیب نماییم تا با آن بازی ها بیشتر انس بگیرند.
To get missing image descriptions, open the context menu.
بازی های گروهی ما به دو گروه «بازی های مشارکتی» و «بازی های رقابتی» تقسیم می شوند. با توجه به این که انسانها در زندگی خود گاهی با دیگران مشارکت دارند و گاهی هم رقابت، ضروری است تا جهت آمادگی برای ورود به این دو حوزه، از هر دو نوع بازی بهره مند شوند.
در بازی های مشارکتی متربی می آموزند تا برای رسیدن به هدف واحد با دیگران تعامل دوستانه داشته باشند. می آموزند تا نقش خود را به خوبی ایفا کرده و برای نقش دیگران هم احترام قائل شوند.
می آموزند که موفقیت دیگران، موفقیت آن ها است و باید علاوه بر انجام مسؤولیت خود، به دیگران هم کمک کنند تا مسؤولیت هایشان را به خوبی انجام دهند.
غفلت از این بازی ها ممکن است موجب شود در تعاملات اجتماعی خود دچار مشکل شوند و به جای آنکه همراه خوبی برای همکاران خود باشند، مانع تلاش آن ها شده و راه موفقیّت آن ها را ببندند. در بازی های رقابتی حسّ اعتماد به نفس تقویت می شود و متربی ها می آموزند تا رفتار صحیحی در برابر شکست و پیروزی داشته باشند و در مواجهه با هر یک از آن ها از حالت تعادل رفتاری خارج نشوند.
اگر متربی ما تحمل پیروزی را نداشته باشد با یک پیروزی، خود را گم کرده و متکبّرانه طرف مقابل را به تمسخر می گیرد. و اگر تمحّل شکست را نداشته باشند، با یک شکست، افسرده و ناامید شده و خود را تحقیرشده می پندارد. به همین دلیل از رقابت با دیگران دوری می کند و خود را از بسیاری از موقعیّت های اجتماعی محروم می کنند.
متأسفانه در کشور ما اغلب بازی ها، بازی های رقابتی است و کودکان تا حدود زیادی نسبت به بازی های مشارکتی بیگانه هستند. به همین دلیل وظیفه ی ما است تا متربی های خود را با بازی های مشارکتی بیشتر آشنا کنیم و آن ها را ترغیب نماییم تا با آن بازی ها بیشتر انس بگیرند.
