۱۳۹۹-۱۰-۴، ۰۱:۰۰ عصر
یا سَریعَ الرِّضا اِغْفِرْ لِمَنْ لا یَمْلِکُ اِلّا الدُّعاَّءَ فَاِنَّکَ فَعّالٌ لِما تَشاَّءُ یا مَنِ اسْمُهُ دَوآءٌ وَ ذِکْرُهُ شِفاَّءٌ وَ طاعَتُهُ غِنىً اِرْحَمْ مَنْ رَأسُ مالِهِ الرَّجاَّءُ وَ سِلاحُهُ الْبُکاَّءُ یا سابِغَ النِّعَمِ یا دافِعَ النِّقَمِ یا نُورَ الْمُسْتَوْحِشینَ فِى الْظُّلَمِ یَا عالِماً لا یُعَلَّمُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَافْعَلْ بى مَا اَنْتَ أَهْلُهُ وَ صَلَّى اللّهُ عَلى رَسُولِهِ وَالْأَئِمَّةِ الْمَیامینَ مِنْ الِهِ وَ سَلَّمَ تَسْلیماً کَثیراً
ای آنکه زودتر از هر کس خشنودی تو را می توان جلب نمود، بر این بنده که چیزی جز دعا در اختیار ندارد ببخشای! ببخشای که تو بر انجام هر کاری قادر و فعال مایشائی. ای که نامت دارو، یادت شفا، و طاعتت بی نیازی است بر این بنده که گل سرسبدش امیدِ به تو و حربه اش گریه می باشد رحمت آور
ای آنکه زودتر از هر کس خشنودی تو را می توان جلب نمود، بر این بنده که چیزی جز دعا در اختیار ندارد ببخشای! ببخشای که تو بر انجام هر کاری قادر و فعال مایشائی. ای که نامت دارو، یادت شفا، و طاعتت بی نیازی است بر این بنده که گل سرسبدش امیدِ به تو و حربه اش گریه می باشد رحمت آور
