۱۴۰۰-۴-۲۴، ۰۲:۲۰ عصر
نوروز در شهرستان جوین
از مهمترین سنت های قدیمی ایام نوروز سر وسلامتی دادن به خانواده های عزیز از دست داده بود و امروز با جمع شدن در مساجد این سنت اجرا می شود.
قدس آنلاین- گروه استان ها: یکی از نخبگان جوینی که دارای اطلاعات زیادی در زمینه سنت های قدیمی است، گفت: در زمان های قدیم قبل از عید مردم در شور و هیجان استقبال از نوروز کرسی و بخاری را برچیده و چون در طول زمستان های سخت و بلند دود اجاق و کرسی و بخاری کنده ای دیوار و سقف های خشت خام را سیاه کرده بود، دیگی را پر از گل روان و شل خاک مخصوص رس کرده و معمولا خانم ها سرو صورت پوشانده به اصطلاح خانه ها را سفید می کردند.
علی ملایجردی خاطر نشان کرد: پرده های نو آویخته و فرش و پلاس ها را می شستند. شب قبل عید حتما پلو می خوردند و مقداری از پلو را با پلو شب عید مخلوط می کردند، به این نیت که تا آخر سال با پلو همراه باشند، چون در آن زمان فقط در اعیاد مخصوص مانند شب براتی(شب میلا امام زمان) پلو می خوردند، ساعت تحویل سال معمولا پسران و دختران جوان در کنار مزار امام زاده ها(هفت معصوم کروژده، درویش آباد، کلاته میمری، زیراباد، سیرغان) می رفتند، معمولا در این مراسم یکی از نوازندگان به نام بخشی تار می نواخت و دختران دسته بزرگ تشکیل داده رقص و پایکوبی محلی می کردند.
وی تصریح کرد: در اولین روز از عید نوروز بچه ها با پوشیدن لباس نو به عید دیدنی بزرگترها می رفتند، و با دریافت سکه های ۱۰ شاهی و ۱ ریالی و ۲ ریالی و ۵ ریالی و بعضا اسکناس های ۱۰ ریالی به شادی وشعف می پرداختند.
ملایجردی اضافه کرد: یکی دیگر از رسومات زمان قدیم سر و سلامتی دادن به خانواده های بود، که در طول سال گذشته عزیزان خود را از دست داده بودند و ازاین طریق خانواده ها را به دوری از عزا و پیوستن به شادی ها دعوت می کردند و امروزه این سنت با جمع شدن خانواده ها در مساجد انجام می شود، ولی در بعضی روستاها هنوز سنت قدیمی اجرا می شود.
یکی دیگر از اهالی شهر نقاب گفت: جمع شدن جوانان و نوجوانان درعیدگاه سنت دیگر جوینی ها بود، از روز اول عید زمینی را هموار و پاک سازی می کردند و از روز اول صبح عید تا سیزده به در مردم در آن جا جمع می شدند، بازی دوباره رقص دخترهای دم بخت با تار و قشمه و یا تنبک و دایره(البته بیشتر برای پیدا کردن شوهر بود) و پسرها مشغول کشتی گرفتن و مسابقه جهیدن از سر جوی(چکله بنده) و تیله بازی مشغول می شدند، روز دوازده و سیزده را دوباره در اجتماع بزرگ در کنار امام زاده ها بودند و کشتی و رقص برپا بود. روز چهارده فروردین پهلوان های هر منطقه به کشتی بزرگ چشمه زینل خان اسفراین می رفتند، که همیشه یکی از مدعیان کشتی میدان چشمه زینل خان جوینی ها بودند و اکنون نیز در میادین کشتی حضور دارند.
از مهمترین سنت های قدیمی ایام نوروز سر وسلامتی دادن به خانواده های عزیز از دست داده بود و امروز با جمع شدن در مساجد این سنت اجرا می شود.
قدس آنلاین- گروه استان ها: یکی از نخبگان جوینی که دارای اطلاعات زیادی در زمینه سنت های قدیمی است، گفت: در زمان های قدیم قبل از عید مردم در شور و هیجان استقبال از نوروز کرسی و بخاری را برچیده و چون در طول زمستان های سخت و بلند دود اجاق و کرسی و بخاری کنده ای دیوار و سقف های خشت خام را سیاه کرده بود، دیگی را پر از گل روان و شل خاک مخصوص رس کرده و معمولا خانم ها سرو صورت پوشانده به اصطلاح خانه ها را سفید می کردند.
علی ملایجردی خاطر نشان کرد: پرده های نو آویخته و فرش و پلاس ها را می شستند. شب قبل عید حتما پلو می خوردند و مقداری از پلو را با پلو شب عید مخلوط می کردند، به این نیت که تا آخر سال با پلو همراه باشند، چون در آن زمان فقط در اعیاد مخصوص مانند شب براتی(شب میلا امام زمان) پلو می خوردند، ساعت تحویل سال معمولا پسران و دختران جوان در کنار مزار امام زاده ها(هفت معصوم کروژده، درویش آباد، کلاته میمری، زیراباد، سیرغان) می رفتند، معمولا در این مراسم یکی از نوازندگان به نام بخشی تار می نواخت و دختران دسته بزرگ تشکیل داده رقص و پایکوبی محلی می کردند.
وی تصریح کرد: در اولین روز از عید نوروز بچه ها با پوشیدن لباس نو به عید دیدنی بزرگترها می رفتند، و با دریافت سکه های ۱۰ شاهی و ۱ ریالی و ۲ ریالی و ۵ ریالی و بعضا اسکناس های ۱۰ ریالی به شادی وشعف می پرداختند.
ملایجردی اضافه کرد: یکی دیگر از رسومات زمان قدیم سر و سلامتی دادن به خانواده های بود، که در طول سال گذشته عزیزان خود را از دست داده بودند و ازاین طریق خانواده ها را به دوری از عزا و پیوستن به شادی ها دعوت می کردند و امروزه این سنت با جمع شدن خانواده ها در مساجد انجام می شود، ولی در بعضی روستاها هنوز سنت قدیمی اجرا می شود.
یکی دیگر از اهالی شهر نقاب گفت: جمع شدن جوانان و نوجوانان درعیدگاه سنت دیگر جوینی ها بود، از روز اول عید زمینی را هموار و پاک سازی می کردند و از روز اول صبح عید تا سیزده به در مردم در آن جا جمع می شدند، بازی دوباره رقص دخترهای دم بخت با تار و قشمه و یا تنبک و دایره(البته بیشتر برای پیدا کردن شوهر بود) و پسرها مشغول کشتی گرفتن و مسابقه جهیدن از سر جوی(چکله بنده) و تیله بازی مشغول می شدند، روز دوازده و سیزده را دوباره در اجتماع بزرگ در کنار امام زاده ها بودند و کشتی و رقص برپا بود. روز چهارده فروردین پهلوان های هر منطقه به کشتی بزرگ چشمه زینل خان اسفراین می رفتند، که همیشه یکی از مدعیان کشتی میدان چشمه زینل خان جوینی ها بودند و اکنون نیز در میادین کشتی حضور دارند.
