۱۴۰۰-۸-۱۷، ۰۳:۱۳ عصر
تا چه اندازه و چه موقع عیب و ایراد همسرمان را به او بگوییم؟
همه چیز درباره عیب جویی و نقطه ضعف گرفتن از همسر را در این مقاله بخوانید و چنانچه به مشاوره و مشورت رایگان نیاز داشتید با ما تماس بگیرید.
یکی از مسائلی که خانوادهها را دچار مشکل کرده و روابط صمیمی و با نشاط آنها را به هم میریزد، صفت عیبجویی است. گاهی در زندگی ها زن و شوهر از کم شدن محبت بین آنها نسبت به دوران عقد گلایه میکنند. با کمی بررسی مشخص میشود یکی از دلایل این اتفاق، نگاه عیبجویانه آنها نسبت به یکدیگر است. همان مسألهای که پیامبر خدا (صلیالله علیهوآله) از آن به خدا پناه میبرد: "أَعُوذُ بِكَ مِنْ صَاحِبِ خَدِیعَةٍ، إِنْ رَأَى حَسَنَةً دَفَنَهَا وَ إِنْ رَأَى سَیِّئَةً أَفْشَاهَا؛
خدایا من از رفیق مکار، کسی که اگر از کسی خوبی ببیند، آن را پوشانده و پنهان میکند و اگر از تو بدی یا نقطه ضعفی ببیند آن را مطرح کرده و افشا میکند."(بحارالانوار، ج 83، ص 186)
در زندگی خانوادگی گاهی زن و شوهر بعد از سالها که در کنار هم زندگی کرده و لذت بردهاند، نقاط مثبت یکدیگر را نادیده گرفته و دست روی ضعفها و کاستیها گذاشته و این میشود سرآغاز جدل و دعوا.
به جای تاکید بر عیوب و نقطه ضعفهای هر کار و فردی، نیمه پر لیوان را دیده و با سخنان و افکار مثبت، گفتن خوبیها و نقاط قوت افراد به آنها انرژی مثبت دهید.
لباس هم باشید
در زندگی مشترک به طور طبیعی، زن و مرد بیش از دیگران به حال و روحیه یکدیگر آگاه بوده و عیوب و ایرادات یکدیگر را کشف میکنند. بر این اساس قرآن کریم در آیهای نقش همسران برای یکدیگر را اینگونه توصیف میکند: "هُنَّ لِبَاسٌ لَکُمْ وَ أَنْتُمْ لِبَاسٌ لَهُنَّ؛ آنها لباس شمایند و شما نیز لباس عفت آنها هستند." (بقره، 187)
یکی از ویژگیهای لباس این است که عیوب آدم را پوشانده و او را از چشم عیبجویان دور نگه میدارد. همسران محرم راز یکدیگر بوده و با وجود آگاهی برهمه کاستی، لغزش و ضعفهای اخلاقی یکدیگر، آنها را پنهان و تغافل کرده و برای کسی بازگو نمیکند، به گونهای که حتی نزدیکترین دوستان و بستگان نیز از عیوب احتمالی همسرشان با خبر نمیشوند. همان ویژگی که امام علی(علیهالسلام) در مدح آن میفرمایند: "از برترین صفات اخلاقی انسانهای کریم النفس، تغافل آنها از دانستههایشان است." (تحفالعقول، ص 224)
خودت را اصلاح کن
شخص عیبجو هرگز به اصلاح عیوب خود و دیگران اهمیتی نداده و همواره درصدد است که از دیگران عیبی پیدا کرده و به منظور سرزنش و زخم زبان آن را بازگو کند. این در حالی است که امام باقر(علیهالسلام) در رابطه با چنین افرادی میفرمایند: " نزدیکترین مرحله به سرمنزل کفر این است که مردی براساس دین، با مرد دیگری پیوند برادری برقرارکند تا به عیوب و لغزشهای آن پی ببرد و روزی مورد توبیخ و ملامتش قرار بدهد."( اصول کافی، ج ۲، ص ۳۵۵)
بنابراین اگر میخواهید خانوادهای خوشبخت داشته باشید، مثل دستگاه سیتیاسکن عمل نکرده و تنها مشکلات و نقصها را آشکار نکنید. خوشبختی در خانوادهای وجود خواهد داشت که اعضای آن مخصوصاً زن و شوهر، در مرحله اوّل به لغزشهای خود پرداخته، سپس با لحنی محترمانه، بدون هیچگونه تحقیر و اهانت با توجّه به ظرفیت روحی همسر، به اصلاح یکدیگر میپردازند.
همه چیز درباره عیب جویی و نقطه ضعف گرفتن از همسر را در این مقاله بخوانید و چنانچه به مشاوره و مشورت رایگان نیاز داشتید با ما تماس بگیرید.
یکی از مسائلی که خانوادهها را دچار مشکل کرده و روابط صمیمی و با نشاط آنها را به هم میریزد، صفت عیبجویی است. گاهی در زندگی ها زن و شوهر از کم شدن محبت بین آنها نسبت به دوران عقد گلایه میکنند. با کمی بررسی مشخص میشود یکی از دلایل این اتفاق، نگاه عیبجویانه آنها نسبت به یکدیگر است. همان مسألهای که پیامبر خدا (صلیالله علیهوآله) از آن به خدا پناه میبرد: "أَعُوذُ بِكَ مِنْ صَاحِبِ خَدِیعَةٍ، إِنْ رَأَى حَسَنَةً دَفَنَهَا وَ إِنْ رَأَى سَیِّئَةً أَفْشَاهَا؛
خدایا من از رفیق مکار، کسی که اگر از کسی خوبی ببیند، آن را پوشانده و پنهان میکند و اگر از تو بدی یا نقطه ضعفی ببیند آن را مطرح کرده و افشا میکند."(بحارالانوار، ج 83، ص 186)
در زندگی خانوادگی گاهی زن و شوهر بعد از سالها که در کنار هم زندگی کرده و لذت بردهاند، نقاط مثبت یکدیگر را نادیده گرفته و دست روی ضعفها و کاستیها گذاشته و این میشود سرآغاز جدل و دعوا.
به جای تاکید بر عیوب و نقطه ضعفهای هر کار و فردی، نیمه پر لیوان را دیده و با سخنان و افکار مثبت، گفتن خوبیها و نقاط قوت افراد به آنها انرژی مثبت دهید.
لباس هم باشید
در زندگی مشترک به طور طبیعی، زن و مرد بیش از دیگران به حال و روحیه یکدیگر آگاه بوده و عیوب و ایرادات یکدیگر را کشف میکنند. بر این اساس قرآن کریم در آیهای نقش همسران برای یکدیگر را اینگونه توصیف میکند: "هُنَّ لِبَاسٌ لَکُمْ وَ أَنْتُمْ لِبَاسٌ لَهُنَّ؛ آنها لباس شمایند و شما نیز لباس عفت آنها هستند." (بقره، 187)
یکی از ویژگیهای لباس این است که عیوب آدم را پوشانده و او را از چشم عیبجویان دور نگه میدارد. همسران محرم راز یکدیگر بوده و با وجود آگاهی برهمه کاستی، لغزش و ضعفهای اخلاقی یکدیگر، آنها را پنهان و تغافل کرده و برای کسی بازگو نمیکند، به گونهای که حتی نزدیکترین دوستان و بستگان نیز از عیوب احتمالی همسرشان با خبر نمیشوند. همان ویژگی که امام علی(علیهالسلام) در مدح آن میفرمایند: "از برترین صفات اخلاقی انسانهای کریم النفس، تغافل آنها از دانستههایشان است." (تحفالعقول، ص 224)
خودت را اصلاح کن
شخص عیبجو هرگز به اصلاح عیوب خود و دیگران اهمیتی نداده و همواره درصدد است که از دیگران عیبی پیدا کرده و به منظور سرزنش و زخم زبان آن را بازگو کند. این در حالی است که امام باقر(علیهالسلام) در رابطه با چنین افرادی میفرمایند: " نزدیکترین مرحله به سرمنزل کفر این است که مردی براساس دین، با مرد دیگری پیوند برادری برقرارکند تا به عیوب و لغزشهای آن پی ببرد و روزی مورد توبیخ و ملامتش قرار بدهد."( اصول کافی، ج ۲، ص ۳۵۵)
بنابراین اگر میخواهید خانوادهای خوشبخت داشته باشید، مثل دستگاه سیتیاسکن عمل نکرده و تنها مشکلات و نقصها را آشکار نکنید. خوشبختی در خانوادهای وجود خواهد داشت که اعضای آن مخصوصاً زن و شوهر، در مرحله اوّل به لغزشهای خود پرداخته، سپس با لحنی محترمانه، بدون هیچگونه تحقیر و اهانت با توجّه به ظرفیت روحی همسر، به اصلاح یکدیگر میپردازند.