۱۴۰۱-۱-۴، ۰۸:۴۳ صبح
من دختری ۴۳ ساله و مجرد هستم بخاطر شرایط مالی خانواده بخاطر شاغل بودن ازدواج نکردم تا سنم بالا رفت و مشکلات جدید باعث شد هیچوقت نتوانم برای ازدواج اقدام کنم همه خواهر و برادرانم تلاش کردم همه الان الهی شکر شرایط بهتر از من دارند اما امروز من نه سرپناه نه ماشین و نه توان اداره مسائل مالی دارم گلایه ندارم از آنها. برای خوشبختی آنها تلاش کردم اما امروز خودم تنها و افسرده و بی پناهم. غرورم اجازه نمیده منکه مشکلات همه را حل کردم امروز دست نیاز احساسی و مالی دراز کنم . میدانم از روب شناخت فرد فرد اطرافیانم چنین کاری کنم پیامد خوبی برایم ندارد . این سالها اینقدر در گیر خانواده بودم که شکسته و پیر شدم و امروز افسرده و تنها