۱۳۹۰-۱۲-۲۰، ۱۱:۳۲ عصر
![[تصویر: ney.jpg]](http://www.amordadnews.net/Uload/PG/0000/3749/17/ney.jpg)
به گزارش میراث خبر؛ «محسن شریفیان» پژوهشگر و نوازنده نیانبان، با اشاره به پیشینهی نیانبان گفت: «درست است که با توجه به نقشی که در کتاب «پرس» چاپ شده، كهنترین سند تصویری از نواختن نیانبان در بوشهر به سال ١٨٤١ میلادی برمیگردد، اما در روزگاران تاریخی به نواختن این ساز اشاره شده و پس از اسلام نویسندگان گوناگونی همچون ”صفیالدین ارموی“ و ”عبدالقادر مراغهای“ در نوشتههای خود دربارهی نیانبان سخن گفتهاند؛ پس از آن نیز تاریخنویسان باختری(:غربی)، نیانبان را نه تنها در كنارههای خلیج فارس، بلکه از سازهای متداول ایران در سدهی ١٩ دانستهاند.
نویسنده کتاب «تاریخ موسیقی بوشهر» افزود: «امروزه این ساز را از جنوب ایران و شهر بوشهر میدانند و این در حالی است که هنوز نواختن نیانبان در برخی از تالارها و آیینهای رسمی بوشهر ممنوع است. همچنین در کرمان و خوزستان و هرمزگان هم هستند نوازندگانی که این ساز را به خوبی مینوازند.»
امروز هدر کشورهای گوناگونی چون اسکاتلند، انگلیس و یونان، نشستها و جشنوارههای ویژهای برگزار میشود و از نوازندگان نیانبان سپاسگزای میشود. این در حالی است که نیانبان و نوازندگان آن در ایران، چندان شناخته شده نیستند و متولیان فرهنگی هیچ پشتیبانی از آنان نمیکنند.