۱۳۹۲-۱-۸، ۰۷:۰۵ عصر
چرا «آکادمی گوگوش» مهم نیست؛ هست؟
[rtl]گروه اجتماعی – مهدی خانعلیزاده: چند سال پیش یکی از هنرپیشههای تلویزیون و سینما در یک برنامه گفتگو محور، در پاسخ به سوال مجری برنامه درباره نظرسنجی مجله ای سینمایی درباره نوع فعالیتهای او، از مجری پرسید چقدر از مردم ایران مجله میخوانند؟ مجری پاسخ داد: کم. او دوباره پرسید چقدر از مجلهخوانان مجلات سینمایی میخوانند؟ مجری پاسخ داد: کمتر. او دوباره پرسید چند نفر از کسانی که مجلات سینمایی میخوانند، فلان مجله خاص را میخوانند؟ که مجری پاسخ داد: خیلی کمتر. نهایتا آقای بازیگر نتیجه گرفت که نظرسنجی «یک مجله» معیار مناسبی برای سنجش نظر مردم ایران نیست. [/rtl]
...
اگر تا چند سال پیش، تنها شبکههای فعال در عرصه ماهوارهای به زبان فارسی را شبکههای سیاسی بیمایه و خسته کننده تشکیل میدادند، در سالهای اخیر و پس از فتنه 88 شبکههای متعددی با رنگ و لعاب زیبا و جذاب به منظور و هدف سرگرمی متولد شدهاند که اصلا کاری به سیاست ندارند و یا برنامههای سرگرمی آنان غلبه سنگینی بر برنامههای سیاسی آنان دارد. شبکه انگلیسی «من و تو» یکی از این شبکههای ماهوارهای است که در پروژه بزرگتر بیبیسی فارسی ، نقش جذب مخاطبان زردپسند و عوام ایرانی و فارسیزبان را با پخش برنامههای زرد برعهده گرفته و در این زمینه توانسته است با استفاده از شیوه هایی مختص دفتر فرح در سالهای حاکمیت طاغوت، گوی سبقت را از رقبای پرتعداد خود برباید.
در میان برنامههای این شبکه، یک جُنگ تلویزیونی و شبه مسابقه با عنوان «آکادمی موسیقی» توانسته بخشی از جوانان ایرانی را به خود جلب کند و با استفاده از یکی از خوانندگان دوران پهلوی که به عوامخوانی شهرت دارد، به ظاهر موفقتر از سایر برنامههای ماهوارهای باشد. این شبه مسابقه خوانندگی در سه دورهای که تاکنون برگزار شده، از ترفندهای مختلفی برای جذب مخاطبان در داخل ایران استفاده کرده که جدیدترینِ آنها، حضور یک دختر محجبه در آکادمی موسیقی و شرکت در مسابقه خوانندگی است.
این پدیده آنقدر غیرمنتظره بود که حتی با واکنش مخاطبان این برنامه هم روبرو شد و صفحه فیسبوک «آکادمی موسیقی» تبدیل به محلی برای ابراز مخالفت و موافقت با این مساله شد. فارغ از اینکه شرع اسلام چه اقداماتی را زیرمجموعه حجاب و عفاف میداند و آیا میتوان صرفا نوع پوشش را حجاب دانست یا خیر، همین مساله که این سوال و شبهه در ذهن تعدادی از جوانان کشور ایجاد شده که «آیا میتوان مسلمان بود و حتی ظواهر و احکام اسلامی را هم رعایت کرد و در عین حال، به طور کامل با سبک زندگی غربی همراهی کرد و کنار آمد؟»، نشان میدهد این برنامه در بخشی از اهداف خود تا حدودی موفق بوده است.