مردی با لباس های زیبا

[ADMIN]

بعضی معتقدند رییس جمهور روحانی آراستگی ظاهری خوبی دارند و یک رییس جمهور باید این گونه باشد. اگرچه خودم موافق خوش تیپی و پوشیدن لباس زیبا هستم مخصوصا برای قشر روحانی که باید از نظر لباس و ظواهر، آراسته باشند ولی بین آراستگی و تجمل در پوشش لباس روحانیت تفاوت است و معتقدم  شیوه آقای رییس جمهور آراستگی نیست بلکه نوعی تجمل گرایی در پوشش است که می توانید پس از خواندن این مطلب قضاوت کنید؛

چند حکایت از زندگی بزرگان درمورد لباس طلبگی و آراستگی ظاهری ؛
آیت الله العظمی وحید بهبهانی(ره)
زهد ایشان به اندازه ای بود که لباسهایش کرباس و تابدار بود و غالباّ آنها را همسرش مهیا می کرد و می بافت و به البسه دنیا هیچ نظر نداشت. در مدت عمر به جمع زخارف دنیوی همت مصروف نفرمود. کناره گیری از زر اندوزان شیوه‎ی او بود.
از معاشرت آنها خود داری می کرد و با مستمندان نشست و بر خاست می کرد. وقتی که یکی از پسرانش برای همسرش لباس فاخری تهیه کرده بود.ایشان او را مورد عتاب قرار داده و می فرمایند: اگر چه استفاده‎ی از نعمتهای خدا حرام نیست ولی حداقل کاری که من و خانواده‎ی من می توانیم انجام دهیم این است که با مردم فقیر همدردی کرده و همانند آنها زندگی کنیم گرچه قدرت برخرید هر چیزی را داریم.
شیخ عباس قمی (ره)
زندگی ایشان بسیار محدود بود، به طوری که از حد زندگی یک اهل علم عادی هم پائین تر بود لباسش عبارت بود ازیک قبای کرباسی بسیار نظیف و معطّر.
چند سال زمستان و تابستان را با یک قبا می گذرانید. هیچ در فکر لباس و تجمل نبود . فرش خانه اش گلیم بود از سهم امام استفاده نمی کرد و می گفت من اهلیّت استفاده از آن ندارم.
علامه طباطبایی (ره)
ایشان بسیار ساده لباس می پوشیدند و سالهای زیادی اجاره نشین بودند از سهم امام استفاده نمی کرد و اموراتشان را از حق التألیف کتابها یشان می گذارندند.
امام خمینی(ره)
امام خمینی که همه ما مدعی(!) راه او هستیم در طول رهبری خودشان بسیار سفارش به زهد در زندگی و خوراک و لباس داشتند به ویژه برای مسئولین، «حضرت علی(ع) که خود، هم نسب با پیامبر اکرم(ص) است، غذای معمول و پایین تر از معمول می خورد و لباسش را همسان لباس غلامش قرار می دهد و سنت شکنی می کند و حاضر نمی شود بر رسم و مرام جاهلیت و یا حتی بر رسم و مرام خلفای پیشین خود، که خلفای اسلامی بودند، حرکت کند.
امام از لباده که یک لباس فاخر هست برای روحانیون، هیچ وقت استفاده نکردند.(اگر بوده خیلی نادر)
مقام معظم رهبری در ساده زیستی ایشان هم دیگر نیاز به توضیح نیست. کما اینکه عدم استفاده ایشان از لباس فاخر طلبگی، خود گویای پیام های زیادی است…
حال توجه شما را به این مطلب از سایت جماران جلب می کنم که در آن بیان کرده رییس جمهور در طول دوره تبلیغاتی تا انتخابش، بیش هشت دست لباس جدید با لباده های رنگارنگ پوشیده است. باید پرسید با توجه به وضعیت مالی عموم مردم جامعه، این رفتار با کدامیک از آموزه های دینی مطابقت دارد؟!
http://jamaran.ir/fa/NewsContent-id_29733.aspx
خالی از لطف نیست مطلبی از ابوالفضل عرب پور خیاط لباده های خاتمی و روحانی را بخوانید که خود خیاط، ازفاخرشدن لباس روحانی گلایه کرده است! http://www.zqz.ir/labbadeh
حال حرفم این است، اصلا برای من مهم نیست رییس جمهور می خواهد با چه تیپی باشد و چه لباس هایی بپوشد ولی این نهایت بی انصافی است که در مقام مقایسه آراستگی ایشان را که همواره با تجمل آمیخته است، در ردیف آراستگی امام بزرگوار که در نهایت ساده زیستی زندگی می کردند قرار بدهیم.
ممکن است کسی ایراد بگیرد اصلا این بحث چه ضرورتی دارد؟ پاسخ این است که؛  من و شما نیستیم که ضرورت یا عدم ضرورت را تشخیص بدهیم بلکه دین صلاحیت این کار را دارد که نمونه اش در کلام معصومین خطاب به زمامداران حکومتی نسبت به ساده زیستی و پوشش به وفور یافت می شود.


منابع مطالب از سایت های: تبیان،  حوزه،  رجا، جماران