۱۳۹۹-۶-۱۱، ۰۵:۵۶ صبح
آینده محدود است؟!
آینده نگاری، یکی از جذابترین زمینههای خیالپردازی دراماتیک است. صدها رمان و هزاران ساعت فیلم در طول تاریخ ادبیات داستانی و البته عمر نه چندان بلند صنعت سینما، به آیندهنگاری پرداختهاند. هر چقدر فاصله زمانی آینده ترسیمی، از امروز بیشتر باشد، غلظت المان تخیل نیز در آن بالاتر میرود. اگر قصد دارید از سال2050 میلادی آیندهنگاری کنید کار سختتری نسبت به آیندهنگاری از سال 2150 خواهید داشت؛ چرا که قطعا بخشی از انسانهایی که اکنون در قید حیات هستند، 30 سال آینده را خواهند دید. اما نکته عجیبی که در آثار نمایشی آخرالزمانی قابل مشاهده است دایره محدود و اکثرا تقلیدی از فضاسازی و المانهای دنیای ترسیمی آنهاست. این مسئله در آثار تصویری(سینمایی-سریال) نمود بیشتری نسبت به محصولات مکتوب دارد. غالب این آثار اصطلاحا آخرالزمانی که در سینما مشاهده میکنیم، تحت تاثیر «بلیدرانر»، «شبح درون پوسته» و بعضا «ترمیناتور» هستند. در اکثر این آثار شاهد یک دیستوپیای تاریک و غالبا بارانی هستیم که شب بر همه چیز آن سایه گسترانیده و یک هوشمصنوعی ظالم دنیا را روی انگشتان مکانیکی خود میچرخاند. این حد از محدودیت در خیالپردازی از انسان امروز شکبرانگیز نیست؟
آینده نگاری، یکی از جذابترین زمینههای خیالپردازی دراماتیک است. صدها رمان و هزاران ساعت فیلم در طول تاریخ ادبیات داستانی و البته عمر نه چندان بلند صنعت سینما، به آیندهنگاری پرداختهاند. هر چقدر فاصله زمانی آینده ترسیمی، از امروز بیشتر باشد، غلظت المان تخیل نیز در آن بالاتر میرود. اگر قصد دارید از سال2050 میلادی آیندهنگاری کنید کار سختتری نسبت به آیندهنگاری از سال 2150 خواهید داشت؛ چرا که قطعا بخشی از انسانهایی که اکنون در قید حیات هستند، 30 سال آینده را خواهند دید. اما نکته عجیبی که در آثار نمایشی آخرالزمانی قابل مشاهده است دایره محدود و اکثرا تقلیدی از فضاسازی و المانهای دنیای ترسیمی آنهاست. این مسئله در آثار تصویری(سینمایی-سریال) نمود بیشتری نسبت به محصولات مکتوب دارد. غالب این آثار اصطلاحا آخرالزمانی که در سینما مشاهده میکنیم، تحت تاثیر «بلیدرانر»، «شبح درون پوسته» و بعضا «ترمیناتور» هستند. در اکثر این آثار شاهد یک دیستوپیای تاریک و غالبا بارانی هستیم که شب بر همه چیز آن سایه گسترانیده و یک هوشمصنوعی ظالم دنیا را روی انگشتان مکانیکی خود میچرخاند. این حد از محدودیت در خیالپردازی از انسان امروز شکبرانگیز نیست؟