۱۳۹۹-۴-۱۰، ۰۷:۲۷ عصر
تنظیم محتوای جلسات تربیتی
آفت و اشکال برخی جلسات گروهی، «کم محتوایی» است، و برخی «نامرتّب بودن»
پس، سرگروه باید هم به محتوای غنی، سودمند، نکات جالب، سازنده و نو توجّه کند، وهم شیوه‌ی عرضه و قالب بیان و تدوین مطالب را به صورت به هم پیوسته و مرتبط و منسجم رعایت کند.
۱. بحث ، باید دارای نکات برجسته باشد.
۲. شروع خوب و خاتمه‌ی مناسب داشته باشد.
۳. مطالب تکراری یا تکرار مطالب پرهیز شود.
۴. هر مطلب در جای خود باشد و نظم منطقی بر مجموعه‌ی سخن حاکم باشد.
۵. با یک تشبیه، می‌توان خطابه‌ی خوب و بد را این گونه مثل ترتیب اعداد، بیان کرد:
صحبت خوب:
مثل ترتیبِ 1، 2، 3، 4، 5و 6، (مرتّب) می‌باشد
صحبت بد:
مثل ترتیبِ 2، 1، 4، 3، 5و 6، (بی ترتیب) می‌باشد
صحبت بدتر:
مثل 2،1، 3، 2، 1و 6، (بی ترتیب و با تکرار) می‌باشد.
آگاهی از روحیّات اعضای گروه و کشش‌ها و گرایش‌ها و زمینه‌های «اثرپذیری» و شیوه‌های «اثر گذاری»، از عوامل موفقیّت یک سرگروه است. روانشناسی آگاهی‌های مفیدی در این زمینه می‌دهد.
نیازهای موجود در هر عصر و شرایط و منطقه جغرافیایی، نوعی سخن می‌طلبد. سرگروه موفّق کسی است که با درک بهتر نیازهای جامعه و مردم، سخنانی مفید و جهت دهنده و مرتبط با زمینه‌های موجود، ایراد کند و پا به پای زمان حرکت داشته باشد.
جلسات گروهی هم مثل بنایی و خیاطی نیازمند به طرح و محتواست؛ همان طور که در بنایی، نقشه و هدف ساختمان، مصالح ساختمانی و معمار لازم است، در خیاطی، نیاز به مشخص بودن نوع لباس، مدل و الگو، پارچه و خیاط است، در یک ۹جلسه گروهی نیز هدف از صحبت، نقشه کلی و طرح سخن، مواد اولیه و مطالب، ظریف‌کاری‌ها و هنرنمایی‌‌ها لازم است معین شود. هم چنان که در مدیریت یک مؤسسه، یا هدایت یک عملیات، یا هماهنگی یک مراسم، لازم است که طرح و نقشه‌ای تنظیم شود و مرحله به مرحله، طبق آن نقشه عمل گردد، مجموعه یک صحبت هم نیازمند چنین طرح ریزی و اجرای نقشه است، تا هدف صحبت در نهایت، تأمین گردد.
ابتدا باید موضوع را مشخص کرد، سپس درباره جزئیات و شاخه های آن اندیشید و تفکیک کرد، سپس مواد و مطالب لازم برای هر کدام تهیه نمود، آن گاه صورت نهایی مطالب را منظم ساخت و آماده القاء نمود. در این که« چه باید گفت؟» و پیرامون فلان موضوع و مناسبت، چه مطالبی شایسته است، از راه «مشورت» نیز می توان استفاده کرد.
وقتی با کسی درباره موضوع سخن تان به تبادل نظر می پردازید هم نظر او در غنای بحث شما مفید است، هم ذهن شما از آن چه او می گوید، به مطالب دیگری منتقل می شود.
این«تداعی معانی» شاید از شیرین ترین ثمرات مشورت با دیگران باشد.
آفت و اشکال برخی جلسات گروهی، «کم محتوایی» است، و برخی «نامرتّب بودن»
پس، سرگروه باید هم به محتوای غنی، سودمند، نکات جالب، سازنده و نو توجّه کند، وهم شیوه‌ی عرضه و قالب بیان و تدوین مطالب را به صورت به هم پیوسته و مرتبط و منسجم رعایت کند.
۱. بحث ، باید دارای نکات برجسته باشد.
۲. شروع خوب و خاتمه‌ی مناسب داشته باشد.
۳. مطالب تکراری یا تکرار مطالب پرهیز شود.
۴. هر مطلب در جای خود باشد و نظم منطقی بر مجموعه‌ی سخن حاکم باشد.
۵. با یک تشبیه، می‌توان خطابه‌ی خوب و بد را این گونه مثل ترتیب اعداد، بیان کرد:
صحبت خوب:
مثل ترتیبِ 1، 2، 3، 4، 5و 6، (مرتّب) می‌باشد
صحبت بد:
مثل ترتیبِ 2، 1، 4، 3، 5و 6، (بی ترتیب) می‌باشد
صحبت بدتر:
مثل 2،1، 3، 2، 1و 6، (بی ترتیب و با تکرار) می‌باشد.
آگاهی از روحیّات اعضای گروه و کشش‌ها و گرایش‌ها و زمینه‌های «اثرپذیری» و شیوه‌های «اثر گذاری»، از عوامل موفقیّت یک سرگروه است. روانشناسی آگاهی‌های مفیدی در این زمینه می‌دهد.
نیازهای موجود در هر عصر و شرایط و منطقه جغرافیایی، نوعی سخن می‌طلبد. سرگروه موفّق کسی است که با درک بهتر نیازهای جامعه و مردم، سخنانی مفید و جهت دهنده و مرتبط با زمینه‌های موجود، ایراد کند و پا به پای زمان حرکت داشته باشد.
جلسات گروهی هم مثل بنایی و خیاطی نیازمند به طرح و محتواست؛ همان طور که در بنایی، نقشه و هدف ساختمان، مصالح ساختمانی و معمار لازم است، در خیاطی، نیاز به مشخص بودن نوع لباس، مدل و الگو، پارچه و خیاط است، در یک ۹جلسه گروهی نیز هدف از صحبت، نقشه کلی و طرح سخن، مواد اولیه و مطالب، ظریف‌کاری‌ها و هنرنمایی‌‌ها لازم است معین شود. هم چنان که در مدیریت یک مؤسسه، یا هدایت یک عملیات، یا هماهنگی یک مراسم، لازم است که طرح و نقشه‌ای تنظیم شود و مرحله به مرحله، طبق آن نقشه عمل گردد، مجموعه یک صحبت هم نیازمند چنین طرح ریزی و اجرای نقشه است، تا هدف صحبت در نهایت، تأمین گردد.
ابتدا باید موضوع را مشخص کرد، سپس درباره جزئیات و شاخه های آن اندیشید و تفکیک کرد، سپس مواد و مطالب لازم برای هر کدام تهیه نمود، آن گاه صورت نهایی مطالب را منظم ساخت و آماده القاء نمود. در این که« چه باید گفت؟» و پیرامون فلان موضوع و مناسبت، چه مطالبی شایسته است، از راه «مشورت» نیز می توان استفاده کرد.
وقتی با کسی درباره موضوع سخن تان به تبادل نظر می پردازید هم نظر او در غنای بحث شما مفید است، هم ذهن شما از آن چه او می گوید، به مطالب دیگری منتقل می شود.
این«تداعی معانی» شاید از شیرین ترین ثمرات مشورت با دیگران باشد.
