۱۳۹۲-۱۱-۱۳، ۰۵:۰۰ عصر
سر بریده و صدای یا حسین :
شهید علی اکبر دهقان که وقتی ما می خواستیم جنازه ی او را در جاده بصره – خرمشهر جمع کنیم، دیدیم سر بریده اش در محوطه دارد می رود، سری که از پشت قطع شده بود و روی زمین داشت می غلتید و تنش هم داشت می دوید. سر این شهید حدود ۵ دقیقه فریاد یاحسین، یا حسین سرمی داد.
این فریاد را همه ی ما که حدود ۱۰-۱۵ نفر بودیم، ( از جمله برادران حدادی، آذربیک، مصطفی خراسانی، طوسی و…) می شنیدیم و همه ی به جای اینکه جنازه را جمع کنند، داشتند گریه می کردند. یا در کتاب «پیشانی سوخته ها» آورده ام که طلبه ای به نام آقاخانی در کربلای ۵ شهید شده بود که پس از شهادت از حنجره بریده اش چند بار صدای «السلام علیک یا اباعبدالله» می آمد. این نمونه ها در صحنه های جنگ بسیار بوده است. البته این شهید یک وصیتی هم داشت که ما از توی کوله پشتی اش پیدا کردیم.
یک تکه کاغذ بود که نمی دانم شب نوشته بود یا همان روز: « خدایا من شنیدم که امام حسین با لب تشنه شهید شده، من هم دوست دارم این گونه شهید شوم.» نمی دانم لابد لب تشنه هم بوده چون مسائل مشابه دیگری که ما دیدیم اتفاق افتاده بود.
نوشته بود « خدایا من شنیدم که امام حسین ع سرش را از قفا بریدند، من هم دوست دارم سرم از قفا بریده شود.
بعد دیدیم که یک ترکش از پشت سر، سرش را قطع کرد یا نوشته بود: خدایا من شنیدم که سر امام حسین بالای نی قرآن خوانده. من که مثل امام حسین اسرار قرآنی نمی دانستم که بتوانم با آن انس بگیرم که حالا بعد از مرگم قرآن بخوانم ولی به امام حسین (ع) خیلی علاقه و عشق دارم، دوست دارم وقتی شهید می شوم سر بریده ام به ذکر یا حسین یا حسین باشد و ما آن صحنه را دیدیم :
«حجة الاسلام صادقی سرایانی»
منبع: نشریه اشراق،ش ۱۵،مرداد و شهریور۸۲
شهید علی اکبر دهقان که وقتی ما می خواستیم جنازه ی او را در جاده بصره – خرمشهر جمع کنیم، دیدیم سر بریده اش در محوطه دارد می رود، سری که از پشت قطع شده بود و روی زمین داشت می غلتید و تنش هم داشت می دوید. سر این شهید حدود ۵ دقیقه فریاد یاحسین، یا حسین سرمی داد.
این فریاد را همه ی ما که حدود ۱۰-۱۵ نفر بودیم، ( از جمله برادران حدادی، آذربیک، مصطفی خراسانی، طوسی و…) می شنیدیم و همه ی به جای اینکه جنازه را جمع کنند، داشتند گریه می کردند. یا در کتاب «پیشانی سوخته ها» آورده ام که طلبه ای به نام آقاخانی در کربلای ۵ شهید شده بود که پس از شهادت از حنجره بریده اش چند بار صدای «السلام علیک یا اباعبدالله» می آمد. این نمونه ها در صحنه های جنگ بسیار بوده است. البته این شهید یک وصیتی هم داشت که ما از توی کوله پشتی اش پیدا کردیم.
یک تکه کاغذ بود که نمی دانم شب نوشته بود یا همان روز: « خدایا من شنیدم که امام حسین با لب تشنه شهید شده، من هم دوست دارم این گونه شهید شوم.» نمی دانم لابد لب تشنه هم بوده چون مسائل مشابه دیگری که ما دیدیم اتفاق افتاده بود.
نوشته بود « خدایا من شنیدم که امام حسین ع سرش را از قفا بریدند، من هم دوست دارم سرم از قفا بریده شود.
بعد دیدیم که یک ترکش از پشت سر، سرش را قطع کرد یا نوشته بود: خدایا من شنیدم که سر امام حسین بالای نی قرآن خوانده. من که مثل امام حسین اسرار قرآنی نمی دانستم که بتوانم با آن انس بگیرم که حالا بعد از مرگم قرآن بخوانم ولی به امام حسین (ع) خیلی علاقه و عشق دارم، دوست دارم وقتی شهید می شوم سر بریده ام به ذکر یا حسین یا حسین باشد و ما آن صحنه را دیدیم :
«حجة الاسلام صادقی سرایانی»
منبع: نشریه اشراق،ش ۱۵،مرداد و شهریور۸۲
