مواد غذایی مفید برای یک رابطه جنسی بهتر

[Gharibe]

بادام

بادام حاوی روی، سلنیوم و ویتامینE است که مواد معدنی و ویتامینی هستند که در سلامت جنسی و تولید مثل حائز اهمیت اند. سلنیوم در بهبود ناباروری کمک کننده است و همچون ویتامینE به سلامت قلبی کمک می‌‌کند. روی نیز ماده معدنی است که به تولید هورمون‌‌های جنسی مردانه کمک کرده و میل جنسی را نیز افزایش می‌‌دهد. همانطور که گفته شد جریان خون برای ارگان‌‌های جنسی حائز اهمیت است بنابراین چربی‌‌های خوب را در برنامه غذایی خود بگنجانید همچون اسیدهای چرب امگا3 که در بادام یافت می‌‌شود.
 
توت فرنگی
جریان خون مناسب برای عملکرد بهتر جنسی هم در زنان و هم در مردان ضروری است و توت فرنگی غنی از آنتی اکسیدان است و لذا برای قلب و عروق بسیار مفید واقع می‌‌شود. به علاوه توت فرنگی غنی از ویتامین C است که نوعی آنتی اکسیدان محسوب می‌شود و با تعداد بیشتر اسپرم در مردان همراه است .توت فرنگی را می‌‌توانید به عنوان میان وعده و یا به شکل مخلوط با ماست در کنار وعده‌‌های اصلی غذایی دریافت نمایید.
 
آواکادو
آواکادو غنی از ویتامین E است که خواص آنتی اکسیدانی داشته و در عین حال این میوه مملو از پتاسیم و ویتامینB6 است که از بیماری قلبی پیشگیری کرده و جریان خون بهتری را فراهم می‌‌کند. همچنین آواکادو منبع خوبی از چربی‌‌های غیر اشباع مونو به شمار می‌‌رود که چربی دوستدار قلب قلمداد می‌‌شود. هر آنچه که به قلب و جریان خون کمک کند منجر به حمایت از سلامت جنسی خواهد شد. در مردان مبتلا به بیماری قلبی ریسک ابتلا به اختلال نعوظ دو برابر خواهد بود چراکه هر دو بیماری ذکر شده از آسیب عروق منتج می‌‌شوند.
 
توجه به آنچه خورده می‌‌شود
برنامه غذایی که برای سلامتی قلب مردان مضر باشد برای توانایی آنها در داشتن نعوظ نیز مفید نخواهد بود. تحقیقات نشان داده‌اند که همان الگوی غذایی که منجر به حملات قلبی ناشی از جریان خون محدود در عروق کرونری می‌‌شود می‌‌تواند مانع جریان خون در آلت تناسلی مردان شود. رژیم غذایی مملو از مواد غذایی چرب و سرخ شده ، غذاهای فرایند شده و نیز محدود از میوه و سبزیجات می‌‌تواند منجر به کاهش گردش خون در سراسر بدن شود. در همین راستا مطالعه‌های اخیر نشان داده است که اختلال میل جنسی در میان مردان تحت رژیم غذایی مدیترانه‌‌ای (حاوی میوه، سبزیجات، غلات کامل، چربی‌‌های سالم مانند مغزها، روغن زیتون و ماهی) نسبتاً کمیاب است. ارتباط بین رژیم غذایی مدیترانه‌‌ای و بهبود روابط جنسی به طور معنادار به اثبات رسیده است.
 
 
داروهای عامل بروز ناتوانی جنسی در مردان
 
داروهای پایین آورنده چربی هم موجب ناتوانی جنسی می‌شوند؟
بله، به ویژه کلوفیبرات از جمله داروهایی است که برای درمان افزایش چربی خون مصرف می‌شود كه در 14 درصد از افراد موجب ناتوانی جنسی شده است.
 
داروهای موثر بر عروق چطور؟
اگر بخواهم درباره این داروها بگویم، باید به داروهای مهارکننده گیرنده‌های بتا یا بتابلوکرها اشاره می‌کنم. از این گروه، پروپرانولول، قوی‌ترین دارویی است که در مقایسه با هم گروه‌های خود مانند آتنولول، پیندولول و متوپرولول بیشتر موجب ناتوانی جنسی می‌شود. این دارو در 15 درصد از موارد ممکن است سبب اختلال نعوظ شود. بلوک‌کننده‌های گیرنده‌های آلفا نظیر دوکسازوسین ممکن است با تاثیر بر اعصاب سمپاتیک، موجب بهبود نعوظ شوند. مهاركننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین مانند کاپتوپریل و انالاپریل بر نعوظ تاثیر ندارند.
 
آیا داروهای ضد فشارخون می توانند موجب ناتوانی جنسی ‌شود یا خیر؟
بله، داروهایی که برای درمان بیماران مبتلا به پرفشاری خون به کار می‌رود، کم و بیش بیماران را به اختلالات نعوظ دچار می‌کند. داروهایی مانند متیل‌دوپا و کلونیدین از طریق تاثیر بر هیپوتالاموس 10 تا 25 درصد مردان، سبب اختلال نعوظ آنان می‌شود. رزرپین موجب کاهش ذخیره کاتکولامین‌ها مانند دوپامین و آدرنالین و 5 هیدروکسی تریپتوفان و در نتیجه اختلال نعوظ می‌شود. همچنین رزرپین از طریق ایجاد افسردگی نیز سبب ناتوانی جنسی و اختلال انزال می‌شود. داروهای ضد پر فشاری خون در برخی موارد از طریق تاثیر روی عضلات صاف سبب اختلال نعوظ می‌شود. داروهای بلوک‌کننده‌های کانال‌های کلسیم یکی از این گروه داروها است. داروهایی مانند فنوکسی بنزامین و فنتولامین نیز موجب ناتوانی جنسی و اختلال انزال (انزال به داخل مثانه) می‌شود. داروهای مهارکننده گیرنده‌های بتا آدرنرژیك مانند پروپرانولول و آتنولول بیشتر از طریق تاثیر محیطی، موجب اختلال نعوظ می‌شوند.
 
چرا برخی داروها موجب بروز ناتوانی جنسی می‌شوند؟
سوال خوبی است. ببینید، بسیاری از مواد دارویی سبب اختلال نعوظ، کاهش میل جنسی و اختلال انزال می‌شوند، هر چند مکانیسم آن در بسیاری از موارد ناشناخته است و مطالعات کنترل شده کمی در این زمینه انجام شده است. ناقل‌های شیمیایی اعصاب مرکزی شامل هیدروکسی تریپتامین، نورآدرنالین و دوپامین در عملکرد جنسی دخالت دارند و ممکن است با داروهای آنتی‌سایکوتیک یا ضد روانپریشی و ضد افسردگی و داروهایی که از طریق اعصاب مرکزی یعنی مغز موجب کاهش فشارخون می‌شوند، تداخل کنند و عملكرد جنسی مردان را مختل كنند
 
 
از داروهایی که ضدهورمون مردانه است برای ما بگویید. چه داروهایی از این گروه موجب ناتوانی جنسی می‌شود؟
سایمتیدین از جمله داروهایی است كه ضد گیرنده‌های هیستامینی h2 است و موجب کاهش میل جنسی و اختلال نعوظ می‌شود. به نظر می‌رسد علت این عارضه ناشی از عملکرد ضد هورمون جنسی مردانه این دارو و افزایش پرولاکتین خون است. داروهای دیگری که موجب اختلال نعوظ می‌شوند، استروژن‌ها و داروهای با اثر ضد هورمون جنسی مردانه مانند کتوکونازول و سیپروترون استات است.
 
داروهای مدر (ادرار آور) هم از گروه داروهای کنترل‌کننده فشارخون هستند. آیا این دسته دارویی هم موجب بروز ناتوانی جنسی آقایان می‌شود؟
داروهای مدر کمترین عارضه را از نظر ایجاد اختلالات جنسی در میان داروهای ضد پرفشاری خون دارند. از مدرهای تیازیدی مانند هیدروکلروتیازید به‌عنوان داروهای کنترل‌کننده فشارخون كه سبب اختلال نعوظ و کاهش میل جنسی می‌شود، می‌توان نام برد. مدرهای کاهش‌دهنده دفع ادراری پتاسیم مانند اسپیرینولاکتون حداکثر در 30 درصد مردان، اختلال نعوظ ایجاد می‌کند. این داروها می‌توانند سبب کاهش میل جنسی شده و موجب بزرگ شدن پستان‌ها و درد در آنها شوند. در برخی مطالعات 31 درصد از افرادی که برای درمان افزایش فشارخون، فقط از مدرها استفاده می‌کردند، دچار ناتوانی جنسی شده‌اند.
 
داروهای آرام بخش هم ممکن است موجب بروز ناتوانی جنسی شوند؟
بله، داروهای آرام بخش می‌توانند سبب ناتوانی جنسی و کاهش میل جنسی و اختلال انزال شوند که این عارضه ناشی از آثار تسکینی، افزایش پرولاکتین و تاثیر روی دستگاه عصبی خودکار و اعصاب مرکزی است. همه داروهای ضد افسردگی به درجات گوناگون سبب ناتوانی جنسی، کاهش میل جنسی و تاخیر در ارگاسم یا اوج عمل جنسی یا از بین رفتن آن می‌شوند. بنزودیازپین‌ها مانند دیازپام، اکسازپام، لورازپام و كلردیازپوكساید و همچنین مپروبامات که از گروه داروهای کاربامات و ضد اضطراب است، سبب کاهش میل جنسی و همچنین سبب ناتوانی جنسی می‌شوند.
 
و نکته آخر؟
نکته مهمی که باید یادآوری کنم این است که در میان افرادی که به علت بیماری‌های قلبی‌عروقی از داروهای مربوطه استفاده می‌کنند، آشنایی آنان با عارضه ناتوانی جنسی ناشی از این داروها موضوع شایعی است و حتی در برخی از این موارد، افراد برای برگشت توانایی جنسی خود، دارو را کنار می‌گذارند. تعداد زیادی از داروها می‌توانند در پی عوارض نا خواسته آنها سبب اختلال نعوظ شوند، به طوری که ممکن است تا 25 درصد از علل ناتوانی جنسی در افرادی که به کلینیک‌های ناتوانی جنسی مراجعه می‌کنند، دارویی باشد.